Sight seeing in Ankara
Ankara
Turkije
Antonmoeskops
Sight seeing in Ankara
Gisteren aangekomen... Na het ontbijt gaan we vandaag voor een sightseeing per bus door Ankara. Allereerst naar het Museum van Anatolische Beschavingen, wat is ondergebracht in een 15de eeuwse Osmaanse bedesten (overdekte markt). Het schijnt een van de allermooiste archeologische musea ter wereld te zijn en huisvest een buitengewone en unieke collectie Paleolithische, Neolithische, Hittitische, Frygische, Urartische en Romeinse (kunst)voorwerpen. Mooi zijn de twee grote roodwitte stieren van terracotta, afkomstig uit Hattuşas.
We wandelen ook door Ulus, de oude wijk van Ankara, vlakbij het museum. Leuk om doorheen te zwerven. De bewoners gaan nog traditioneel gekleed, sommige huizen binnen de Citadel zijn opgeknapt, andere zijn nodig toe aan renovatie. Het uitzicht vanaf de muren van de Citadel is panoramisch, je ziet goed hoe omvangrijk Ankara is. Veel rode dakpannen met schotels in oud-Ankara, en verderop woonwijken met talloze flatgebouwen.
We rijden naar de Haci Bayram-moskee, die aanvankelijk gebouwd werd in de vroeg 15de eeuw. Vervolgens werd het godshuis door Sinan in de 16de eeuw gerestaureerd om uiteindelijk in de 18de eeuw te worden opgesierd met tegels uit Kütahya uit 1427. De moskee is gebouwd ter ere van de stadheilige en mysticus Haci Bayram Veli, die in de stad een derwisjenorde stichtte. Zijn graf bevindt zich in een koepelgebouwtje naast de moskee en wordt ook vandaag druk bezocht door bedevaartgangers. Ook zijn er enkele als parmantige prinsjes geklede jongetjes, klaar voor hun besnijdenisfeest. Er liggen een groen kleed en een tulband op de tombe van de heilige, zijn familieleden liggen in tombes in dezelfde ruimte. Om de moskee heen zijn tal van religieuze prullaria te koop, een soort Lourdes in het klein.
Ankara is hèt symbool van de seculiere (niet aan religie gebonden) staat die Atatürk heeft willen stichten. Hij besloot in 1923 Ankara, tot dan toe een kleine onbeduidende stad, tot hoofdstad van Turkije uit te roepen. We brengen een bezoek aan de laatste rustplaats van de man die Turkije compleet veranderde. Atatürk wordt nog steeds als ‘held’ van de maatschappij gezien en een groots mausoleum past dan ook goed bij deze enorme verering. Langs de laan naar het grafmonument staan beeldengroepen van mensen die o.a. landarbeiders en militairen voorstellen, en er liggen leeuwen die in het Hittitische rijk symbool stonden voor bescherming, macht en kracht. Het praalgraf van absurde afmetingen is een soort van bedevaartsoord, veel Turkse toeristen, wisselingen van de militaire wachters, en naar het schijnt doordeweeks ook schoolklasjes. In het aangrenzende Atatürk Museum zijn persoonlijke bezittingen en giften van staatshoofden tentoongesteld.
’s Middags en ook ’s avonds brengen we door in het Gençlik Park. Het barst er van de theetuinen, restaurantjes en fonteinen die ’s avonds verlicht zijn in alle kleuren van de regenboog. Er is ook een soort Lunapark met tal van kermisattracties. De thee die we drinken zit in een potje supersterke thee, die we moeten aanlengen met heet water uit de bijgeleverde samowar. Mannen roken waterpijp met zoete tabak in een fruitsmaakje. De sfeer is bijzonder ontspannen.
Foto's
