Noordoost Thailand

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Noordoost Thailand image

Noordoost Thailand

Noordoost Thailand
Thailand
Moontje-69

Het platteland in het oosten van Thailand.

We hebben gelogeerd bij een Thais gezin op het platteland.
We hebben het met de vrouw des huizes Lamai erg naar ons zin hebben gehad. We gingen echt een poosje terug in de tijd. Deze mensen leven echt zoals de Thaise bevolking jaren geleden hebben geleefd.
Als je door het dorp loopt kijken jonge kinderoogjes je aan van achter de ramen.Want wij zijn tuurlijk best eng. Maar als je lief lacht en zwaait zwaaien ze direct terug.
Ze lopen met bosjes achter ons aan. Baby's worden spontaan in onze handen gedrukt door oma's en moeders.
We geven ze na een foto sessie weer terug met 20 bath.(40 cent).
Als je daar wilt eten moet je het veld in om eten te zoeken. Er zit geen restaurant of iets dergelijks.Wij hadden de mazzel dat Lamai(vrouw des huizes) voor ons kookte.Viel best mee.Maar echt vet zijn we er niet geworden .

Na een nachtje slapen en veel muggenspray spuiten gingen we s'ochtends naar een schooltje.We hadden 60 schriftjes en pennen meegenomen om uit te delen.
De kinderen waren er erg blij mee. De kids hebben nog nederlandse kinderliedjes voor ze gezongen en zij zongen thaise liedjes voor ons.Ook deden Nikki en Mylene de radslag voor. Nou..de kids gingen helemaal flippen en klappen. Zelfs de directeur en een juf kwamen kijken en foto's nemen!
Toen was het tijd om naar de "peuterspeelzaal" te gaan.(2 tot 5 jaar).Dat was zo schattig.Alleen toen we binnen kwamen zaten ze een soort griezelfilm te kijken!
Maar toen wij kwamen gingen we kringspelletjes met ze doen.En onze kids mochten mee doen.We hebben zeker een uur hier gespeeld met de kleintjes.Zakdoekje leggen,stoelendans en gewoon dansen.
Echt heel schattig.

Na een moeilijk afscheid mochten we mee de rijstvelden in.Want daar leven die mensen van.
We hebben geholpen met rijst plukken en planten.Wat een ontzettend zwaar en vuil werk.Je staat echt tot aan je scheenbenen ongeveer in het modder/modderwater.
En een ongedierte....jakkie!
Maar wel heel leuk om te doen.... voor even .Die oude dames doen het de hele dag,hun leven lang al!

Na een flinke poetsbeurt zijn we naar de plaatselijke markt gegaan.
Wat je daar ziet liggen! Nou,ik had alweer gegeten en gedronken.
Levende kikkers in zakjes (om te eten ,ja),hele varkenskoppen,emmers vol met krioelende vis,levende schildpadjes(die gooi je levend in het vuur),alle soorten gedroogde vis,kruiden en groenten.Het vlees lag in de volle zon vol met vliegen!
Dat deze bevolking nog niet is uitgestorven,dat snap ik niet!
En die stank.....

Hierna zijn we naar een dorpje gegaan dat leeft van de zijde.
Hier worden de rupsen vetgemest en zodra ze een flinke cocoon hebben worden ze gekookt.De cocoon (dat is de zijde) wordt verwerkt tot zijde lappen en de gekookte rupsen eten ze op.En ja...je raadt het al....wij mochten een rupsje proeven.Kort gekookt dus nog lekker zacht en mals.Maar deze die-hard heeft het wel gedaan! Je wilt niet weten wat je proeft als je hem door de midden bijt. Ik ben nu dus vegetarier af....Hier eten ze dit echt als snack. Een klein kindje zat echt van het schaaltje te smullen!

S'avonds zijn we met Lamai op schorpioenenjacht gegaan.De moeder van Lamai was er een expert in.Je moest rondom het meer zoeken naar een gat en dan maar graven met een schep.We hebben 3 grote zwarte schorpioenen gevangen + een dikke mestkever!En een hele grote hagedis met van die vleugelarmen.Die hebben we gelukkig vrijgelaten,maar die schorpioenen en dikke mestkever verdwijnen in de pan van mama Lamai . Die vroeger trouwens nog tijgers heeft gegeten want die leefden daar nog in het wild. Nu gelukkig voor ons niet meer.

Na een lekkere maaltijd zijn we rond 11 uur ons bedje ingegaan.
De volgende ochtend vroeg nog even door het dorp en geknikkerd met de kids.Tempel bezocht en om 11 uur afscheid genomen.Nikki en Mylene waren vriendinnen geworden met dochter Lizzy die maar 3 dagen ouder was dan Nikki. En dat was dus wel even slikken voor ze. Wetend dat je iemand nooit meer zal zien...