Chiang Mai
Chiang Mai
Thailand
Raymondjongkind
Mediteren in Doi Suthep deel 3
De monnik krijgt 2 keer per jaar een man in zijn tempel. De man is niet gelukkig in zijn leven. Het ligt aan zijn baan en de plaats waar hij woont. De mensen zijn zo vriendelijk en lachen. Maar hij kan dat geluk niet vinden. De man is op zoek naar de juiste baan en verandert ieder half jaar van werk. In het begin werkt hij als een robot en doet hij het nieuwe saai werk maar later gaat het nieuwe werk hem toch vervelen, het is altijd hetzelfde. Dus gaat hij weer verder met zijn zoektocht naar de juiste plaats. Om zich opnieuw op te laden gaat hij 2 keer per jaar mediteren in de tempel in Chiang Mai bij de monnik. Hij vertelt de monnik dat hij graag de baan van de monnik heeft. Want de monnik is altijd gelukkig. De man komt uit de verenigde staten, om precies te zijn Hawaï. Voor velen een paradijs. Hoe kan het dat de man niet gelukkig is en de monnik wel? Want de monnik doet ook iedere dag hetzelfde werk een heeft maar 1 week vakantie per jaar en geen weekend.
De monnik kreeg ook een keer een jongen met een probleem. De jongen was 17 jaar en stond voor een belangrijke keuze. Zijn vader wou dat hij ging studeren. Want als hij ging studeren kon hij veel geld verdienen. En zo kan je overleven in de wereld en gelukkig zijn. Zijn vader zou de opleiding betalen. Zijn vader was daar namelijk hard voor aan het werk aangezien zijn vader op jonge leeftijd niet had gestudeerd en de foute keuze had gemaakt. De jongen wou helemaal niet studeren. Hij zag dat niet zitten. Hij wist dat als hij het ging doen dat zijn vader het geld zou kwijtraken omdat hij zou gaan zakken. De monnik vroeg hem wat hij wel wou doen en waar hij goed in was en van hield. De jongen zei dat hij hield van koken en dat hij ervan hield om de blije gezichten te zien van iedereen die genoot van zijn kookkunsten. De monnik heeft hem overgehaald om kok te worden. Met al zijn moed heeft hij het zijn vader verteld. Zijn vader was niet blij. Maar de jongen is uitgegroeid van kok naar chef-kok en vervolgens kok in een groot restaurant en daar chef-kok geworden en heeft nu zijn eigen restaurant. Zijn vader is trots op hem.
De jongen heeft zijn levens pad gevolgd met zijn hart. Hij weet waar hij van houdt, blijft dat proberen, houdt zijn gedachten bij zijn lichaam en analyseert als het fout gaat om te verbeteren. En daardoor is hij succesvol. De man in Hawaï volgt zijn levens pad zonder zijn hart. Zijn beslissingen zijn gemaakt op allerlei gedachtes zonder dat hij zijn mind en body bijeen laat komen waardoor hij zijn hart kan laten spreken. En zo volg je een leven waarin je geluk afhangt van externe factoren. Als de Hawaï man dit probleem niet oplost zal hij nooit de juiste plaat vinden.
Ik begin het op dag 3 echt door te krijgen. Alle wijze woorden in de ochtend en de goede meditaties laten mij gelukkig voelen. Ik krijg zin om lol te maken met iedereen in dat centrum iedere minuut van de dag. Zoals voor de grap hun alarm/mobiel meepakken terwijl ze mediteren. Ze mogen daar toch niet op focussen en ik kan ze lekker pesten als ik klaar ben met mijn meditatie. De twijfel begint dus te groeien. Ik zou zelfs 10 dagen af willen maken, maar het niet eten na twaalven gaat mij echt niet lukken. Ik krijg er maagkramp van, volgens de monnik krijgen mensen maagkramp van zorgen, maar bij mij komt het toch echt wel door het eten. Uit nood koop ik de winkel maar leeg en bestaat mijn avondmaaltijd uit mars, koekjes en chips.
Na vijf dagen wijze ochtend speechen en mediteren begrijp ik weer wat er zo mooi is aan dit leven. De westerse wereld zorgt er nog wel eens voor dat we ons te druk maken. Te druk om de toekomst, je baan, je salaris. Pas als dat in orde is kan je in deze wereld gelukkig zijn. Maar als je die gedachten uitschakelt, om je heen kijkt en geniet van wat je ziet. Het pad volgt met je hart en doet wat jou op dit moment plezier geeft en gelukkig maakt en lol geeft in plaats van alsmaar nadenken, klagen en zeuren over hoe het anders zou kunnen. Dan ga je een stuk gezonder door het leven.