Ergens in de jungle van Lam Khlong Ngu National Park VERVOLG
Ergens in de jungle van Lam Khlong Ngu National Park VERVOLG
Nadat onze eerste dag erop zat en we uitgebreid hadden gegeten, waren we allen erg moe. We gingen dus onze slaapplek maar eens opzoeken. Dit was wat we zagen toen we onze slaapplaats ontdekten: buiten, op een verhoogd platform van ongelijke houten planken met grote spleten ertussen, hingen vier grote klamboes en er lagen verscheidene (hele dunne) rieten matjes, dekentjes en kussentjes. Ook hoorden we een verschrikkelijk lawaai van één of andere generator die aan het draaien was achter het verhoogde platform waar we op zouden gaan slapen! Mijn eerste gedachte was: “we zitten ergens midden in de jungle, en we moeten buiten slapen (met dat lawaai)?! En al die dieren dan die hier rondsluipen?! Slangen, schorpioenen, spinnen, tijgers!, beren!, panters! Welterusten!!”
Ik heb geprobeerd mijn bedje zo comfortabel mogelijk te maken met de spullen die ik had. Zo heb ik nog een extra deken als ondergrond gebruikt en de klamboe daar heel goed onder gestopt, zodat er (hopelijk) geen enge dieren in mijn slaapplaatsje konden komen. Mijn lange broek, hemd, T-shirt en vest heb ik aangelaten (de vorige nacht was het 9 graden geweest en daar in de bergen is het over het algemeen nog kouder). Mijn muts van mijn vest heb ik over mijn hoofd getrokken en tot slot had ik mijn buff, sorry Edine voor het gebruik van dit verschrikkelijke woord (Edine is mijn zus en die HAAT dat woord), als een soort sjaal tot over mijn neus getrokken. Toen was er nog de hinder van het verschrikkelijk luide gebrom van de generator. Dit probleem heb ik opgelost door mijn ogen te sluiten en me voor te stellen dat ik bij mijn vader op de trekker zat. Ik viel gelukkig in slaap.
Elk uur werd ik wakker en dacht ik: verdorie is het nu nog steeds donker?! Op een gegeven ogenblik werd ik wakker en hoorde ik een haan kraaien. Je zou dan denken dat het al ochtend is, helaas pindakaas was het nog steeds donker. Ik ben daarna nog een aantal keren wakker geworden met het geluid van de haan in het donker. En toen eindelijk werd ik een keertje wakker en was het licht. Ik ben direct uit mijn slaapplaatsje vertrokken. Poeh dat hebben we ook weer gehad! Gelukkig stond er al snel hete koffie en thee klaar met heerlijke koekjes. Iedereen was de tweede dag gesloopt. Niemand had goed geslapen.