Bangkokritme

Door: Sjoerd

Geplaatst op Oct 10, 2009

Bangkok is geen hele complexe stad zolang je jezelf er maar niet volledig op stort, maar het leert te beleven. Het eerste wat me duidelijk werd is dat de tijdsduur van een wandeling van pak 'm beet 500 meter alhier gelijk staat aan dat van een afstand van een paar kilometer in Nederland.
Dit komt enerzijds door de drukkende warmte en anderzijds door de wijze waarop de zintuigen in overvloed geprikkeld worden. Op het ene moment de geur van het eten wat overal langs de kant van de wegen wordt bereid en reeds is uitgestald en op het andere moment lijkt er ergens een riool een vulkaan te willen imiteren. Dan weer wegspringen voor een gehaaste taxi terwijl er bij de volgende keer oversteken iedereen netjes stil zal staan.
Wat wandelen betreft hadden we ons gisteren voorgenomen om te voet naar het adres te gaan vanuit waar we te fiets de stad zouden gaan verkennen. Mijn ietwat positieve calculatie ging uit van een kilometer of 4 lopen. Na anderhalf uur realiseerden we ons, terwijl we noodgedwongen onder het genot van airconditioning een colaatje verorberden, dat we nog zeker zo'n 3 kilometer voor de boeg hadden en daarbij ook nog door Chinatown moesten.
Dat ging 'm dus niet worden.
Kort samengevat werd dat uiteindelijk: taxi, geweldige fietstocht en vervolgens taxi terug naar het hotel, douchen en 's avonds ergens lekker chillen.
Bangkok heeft in elk geval genoeg opties om de warmte en drukte wat te kunnen omzeilen. En daar we toch op vakantie zijn... tijd zat. Vandaag besloten we naar de Weekendmarket te gaan en de tocht er naar toe bleek al even leuk als de markt zelf. Eerst per boot (mooi uitzicht over de stad, wel een dode hond in het water) naar een station van de Sky Train, en hiermee (eveneens een mooi uitzicht en geen hond gezien) naar de plek van bestemming.
De markt zelf is als Bangkok, maar dan wat compacter. Nog meer mensen maar dan in veel smallere straatjes en het lijkt nog warmer waardoor je verhoudingsgewijs nog meer vocht verliest en nog sneller een kookpunt bereikt. Los daarvan is het een geweldige plek waar alles te krijgen wat je maar kunt bedenken is en waar je heerlijk verloren kunt raken. Vervreemdend genoeg hebben we buiten enkele liters water en nog wat lekkernijen om helemaal niets gekocht.

En morgen, het paleis moeten we denk ik wel gezien hebben voor we naar Ko Tao vertrekken... In elk geval... we zullen wel weer zien hoe ver we komen.