Bye Bye!!!
Ayutthaya
Thailand
Melbers
Bye Bye!!!
Twee volle dagen in Bangkok zaten er weer op. Op naar de trein, hopen dat deze op tijd zou zijn. Hoewel je dit in Thailand gewoon niet hoeft te verwachten. We konden kiezen uit 3 soorten klasse. Omdat we de verschillen niet wisten, maar de middenweg gekozen; klasse 2. Terwijl de trein op weg ging, merkte je gewoon dat de lucht opklaarde en schoner werd. Heerlijk!!
De boemeltrein bracht ons naar Ayuthaya; vroeger de hoofdstad van koninkrijk Ayuthaya en werd in 1991 uitgeroepen tot werelderfgoed. Veel oude tempels en ruïnes liggen verspreid in en om Ayuthaya. Iets wat goed te doen is met een fiets of scooter. Toch besloten om fietsen te huren, een beetje lichaamsbeweging na de lange treinreis zagen we wel zitten.
Met een zeer toeristisch kaartje (lees tekening) en vooraf bepaalde route gingen we dan op pad. De eerste beste brug over en voor ons gevoel was dit niet verstandig. Het werd steeds drukker en de weg steeds breder met meer en meer rijstroken. Zaten we wel goed?? Of was dit toch een snelweg?? Omdat we het niet wisten, niet duidelijk op de tekening stond en we het ook niet echt vertrouwden, zijn we toch maar omgedraaid en anders gefietst. Uiteindelijk kwamen we bij Wat Yai Chai Mongkhon. Een mooie tempel die helemaal omringd werd door vele boeddha's. Na een kort bezoekje, zijn we verder gegaan.
Om de route voort te zetten, moesten we toch echt met een klein veerbootje oversteken. Iets wat heel normaal is in Thailand; gewoon met je hele hebben en houden op een bootje om de rivier over te steken. Na een flinke klauterklim om bij het veerbootje te komen, zagen we de chauffeur nog even een flinke snuif lijm nemen voordat hij aanmeerde. Als we maar aan de overkant komen dachten we nog. In de zevende hemel heeft de beste man ons naar de overkant gebracht. Toen met veel pijn en moeite de fietsen weer droog op de andere kant stonden, voer de veerboot weg, maar niet voordat de chauffeur zo stoned als een garnaal “Bye Bye” riep. En vooral dat laatste was zo grappig; elke Bye duurde ongeveer 15 seconden lang en bij het wegvaren en gelijk gedag willen zeggen en zwaaien, verloor hij haast nog zijn evenwicht. Hij was zo relaxed dat Bye Bye maar gewoon ons vakantiemotto is geworden.
Foto's
