De meeste RR zullen ondertussen wel weten dat ik van woeste, desolate ruigheid houdt. Het stuk tussen het plaatsje Karakol en de grens met Kirgizië is een van de mooiste landschappen die ik gezien heb. De hele dag was een aan een schakeling van fantastische landschappen. Gelukkig was het een beetje bewolkt en dat het alleen maar mooier.