Van Giro d’Italia tot Omayyadenmoskee
Damascus
Syrië
Herman m
Van Giro d’Italia tot Omayyadenmoskee
De dagen voordat we vertrekken houden we de berichten omtrent de Giro d’Italia goed in de gaten. Om op Schiphol te komen moeten we immers via Utrecht en daar komt de Giro op zondagmiddag aan. Dan maar via de A30 Ede-Barneveld en A1 Amersfoort-Amsterdam. Is ook een optie. Op de dag van vertrek zien we op internet juist files op de A1, deze route valt dus af. De minste kans op files is op de A15 en A2 dan passeren we Utrecht aan de westkant, dat zou moeten kunnen. Als we 10 minuten rijden en op verkeersplein Valburg zijn, net voorbij de afslag naar de A50, zien we in één keer een zee aan remlichten voor ons en komt het verkeer volledig tot stilstand. Veel mensen stappen uit, want niemand weet nog wat er aan de hand is. We zien wat automobilisten capriolen uithalen om door de berm toch nog op de afslag A50 te komen. Even later komt er politie aan die ons weet te vertellen dat verderop een ongeval is gebeurd. We krijgen toestemming om door de berm naar de A50 te gaan. We maken twee lussen en komen dan op de A50 terecht richting Arnhem. Gelukkig, we rijden. Ruim op tijd komen we uiteindelijk op Schiphol aan, waar we op een beeldscherm zien dat ons vliegtuig is vertraagd. We kunnen direct inchecken.
Uiteindelijk vertrekt het vliegtuig met een vertraging van anderhalf uur. Na een voorspoedige vlucht zijn we ’s morgens om vijf uur op onze kamer in het hotel.
Om tien uur begint het programma. We starten met een stadswandeling door Damascus. We lopen naar het Martelarenplein (zie foto 1), langs de Citadel, door de drukke souk, en brengen een bezoek aan de Omayyadenmoskee. Daar moeten de dames voor de eerste keer van deze reis een djellaba (zie foto 2) aan. Een djellaba (Arabisch: جلابة) is een lang, losvallend gewaad met lange mouwen en meestal voorzien van een soort capuchon. Het wordt tot op de enkels gedragen en heeft doorgaans een grijze of zwarte kleur.
Na het moskeebezoek nemen we plaats op een druk terras van koffiehuis An-Nafura (De Fontein), gelegen in het zicht van de moskee aan de Sharia Al-Qaimariyya . Daar worden van alle kanten stoelen aangedragen. We zitten uiteindelijk langs de rand van de straat en gaan lunchen. Het eten komt van alle kanten: gevuld brood wordt naast het koffiehuis gebakken, schotels met kipspiezen komen van de overkant en de thee wordt vanuit het koffiehuis aangedragen.
Daarna gaan we nog op eigen houtje de stad verkennen, waarbij we beginnen met het Azempaleis (zie foto 3). Tenslotte dwalen we nog uitgebreid door de christelijke en joodse wijk met hun typisch Damasceense huizen (zie foto 4) . Het avondeten gebruiken we bij restaurant Beit Jabri met zijn typisch Syrische keuken. Dit gezellige en traditionele restaurant ligt aan de Sharia as-Sawwaf, in het oude stadscentrum ook dicht bij de Omayyadenmoskee.
Die avond liggen we op tijd op bed na een enerverende reis- en excursiedag.
Foto's
