Mijn voorlaatste foto toonde een verlaten dorp met lemen huizen die vrijwel opgaan in de rotsachtige bergflank waartegen ze gebouwd zijn. Onderaan dat dorp bevindt zich een oase van palmen en akkers. Dit is alleen mogelijk dankzij het eeuwenoude systeem van irrigatiekanaaltjes.

Vrijwel elk dorp heeft een eigen falaj. Dat is een lemen of betonnen goot van 40-50 cm breed waardoor het water uit de bergen naar de dorpen wordt aangevoerd en via kleinere goten over de verschillende akkers en moestuinen wordt verdeeld. Er zijn wel 3000 van dergelijke falaj waarvan er 5 door UNESCO tot werelderfgoed zijn verklaard. De oudste dateert zelfs van 2500 voor Christus.

Op deze foto is zo'n irrigatiegoot te zien met de mensen die de groene veldjes nog op voorouderlijke wijze bewerken.