Wauw!

Door: Emiel-Myriam

Geplaatst op Mar 16, 2009

Namaste,

Weer eens een berichtje van mij (myr)...

De afgelopen dagen hebben we eigenljik vooral veel in de bus gezeten, maar wat is dat toch ook een avontuur zeg!
Gister dus met een jeep van Tatopani naar Pokhara en vanochtend zijn we om half 8 met de bus van Pokhara naar Kathmandu gereden. Wat je onderweg allemaal ziet vanachter het raam is niet voor te stellen. Het is zo'n compleet andere wereld waarin wij nu zitten. Nederland is voor mijn gevoel enorm ver weg.
Ook omdat je hier zoveel meemaakt en ziet op 1 dag, hebben we allebei het gevoel alsof we hier al maanden zitten.

Vandaag zat ik weer met mijn neus tegen de (vieze) ruit gedrukt. Zo zie je de prachtige dagelijkse tafereeltjes aan je voorbij gaan. Veel lemen huisjes met golfplaten of rieten daken. In de deuropning vaak een klein vies kindje met een bord rijst op schoot, oma ligt op een rieten matje in de schaduw te slapen en overal lopen wat kippen, geiten en ossen rond te scharrelen op het erf. Op de akkers zie je de vrouwen met prachtige (vaak rode) kleding de nieuwe zaailingen van de rijstplantjes inbedden en even verderop is een man de grond aan het omploegen met 2 ossen. Niks niet machinaal, maar alles dus gewoon nog met de hand. Het geeft mij bijna het gevoel alsof ik door een openlucht museum rijdt en de entreeticket was de vliegtuigticket hiernaartoe.

Als je hier een poos bent ga je op een gegeven moment alles wat er om je heen gebeurd normaal vinden, maar af en toe ben ik mij er ineens weer van bewust dat het een voor ons toch een vreemde wereld is waar we zijn.

Een paar uur geleden zijn we dan aangekomen in het Summithotel en wauw wat is dat enorm luxe zeg! Voor ons beide voor het eerst dat we in zo'n luxe hotel slapen en ik moet toegeven dat dit wel wat toevoegt aan ons honeymoongevoel!
De komende 8 dagen zullen ook behoorlijk primitief zijn (Keshav sprak ons net nog even en waarschuwde ons er nogmaals voor dat wij geen 'high expectations' zouden hebben). Nu is het inderdaad zo dat we na een paar dagen trekken in de bergen eigenlijk al aan het genieten zijn van de meest simpele dingen zoals de electriciteit die het doet en warm water uit de kraan. Ik ben vooral heel erg blij dat ik eindelijk weer alles op de menukaart durf te bestellen! Mijn lijf is namelijk al vanaf de eerste week enorm aan het prosteren tegen al het vreemse nepalese eten en vooral de gebrek aan hygiene overal. Vanavond dus even een niet-vegetarisch gerecht voor de verandering en daarna heerlijk in een warm bad, mmm....