Morgen vertrekken.

Door: Emiel-Myriam

Geplaatst op Feb 24, 2009

Hallo allemaal,

Nog maar heel even en we mogen eindelijk vertrekken.

Ik heb net de laatste schooldag gehad. Wat was dat leuk. Normaal krijg ik nooit zo veel aandacht. 'Hoe gaat het, alles al gepakt, zin in, zenuwachtig, slaap je nog?' Op alles kan ik ja antwoorden. Jazeker, ik verbaas mezelf ook, normaal ben ik enorm nerveus en onrustig voor een reis en doe ik dagen van te voren geen oog dicht van de voorpret. En nu slaap ik nog prima. Misschien komt het omdat we ons al bijna driekwart jaar aan het voorbereiden zijn.
Dus alles is klaar. Tassen gepakt, en al een keer of drie herpakt. Enz, enz.

En toch kan ik het me maar niet voorstellen dat we gaan. Ik weet dat we morgen vertrekken en ben er klaar voor. Maar ik kan me er helemaal geen voorstelling van maken dat ik overmorgen toch echt in Kathmandu sta... Ondanks alle boeken die ik heb gelezen en alle foto's die ik heb gezien en alle verhalen die ik heb gehoord van mensen die eerder zijn geweest.

Kortom ik kan niet wachten, laat de dahl-bat, bergen, olifanten, yaks, gompa's, chortens, vlaggetjes, verkeerschaos, kathmandu-quickstep, enz, enz. maar komen.

Ik bedank iedereen voor de goede wensen. Erg leuk om te horen dat zoveel mensen meeleven. Of jaloers zijn (wat ik overigens ook niet erg vind om te horen... ;)).

Ik ga nog een keer mijn tas controleren.

Groeten Emiel.