Kathmandu
Op safari in Kathmandu
…..zo voelt het als ik ‘s ochtends richting stage rij. Overvolle wegen met spectaculair diepe kuilen en veelal onverhard. De remedie tegen deze wegen zijn Suzuki auto’s die alle kuilen keer op keer weten te trotseren. Deze vorm van transport heeft bij mij dan ook de voorkeur. Helaas ben ik niet de enige in een Suzuki taxi op de weg….en ook heel wat andere transportmiddelen worden hier ingeschakeld om op de plek van bestemming te komen. Afhankelijk van de voertuigkeuze wordt het aantal banen op de weg bepaald. Zo kunnen bijvoorbeeld wel 4 suzuki’s langs elkaar rijden, of 1 bussen en 3,5 Suzuki, of 2 koeien +1 bus+ 2 Suzuki taxi’s+ 5 fietsers…eindeloze combinaties zijn mogelijk. Ik ben er zelfs van overtuigd dat er dagelijks nieuwe combi’s worden uitgevonden en/of worden geschrapt. Een beperking hierbij zijn dan nog de voetgangers. In Kathmandu moet je namelijk initiatief nemen om over te kunnen steken! Van kleins af aan leren de kinderen gewoon maar over te steken als het je uitkomt. Voor het overige vervoer is het nu de kunst hier snel op te anticiperen en het liefst 2 Suzuki collega’s tegelijkertijd de pas af te snijden (deze schattige kindjes hebben trouwens ook allemaal een vrijbrief te toiletteren op de weg). Buiten de normale voetgangers heb je ook nog de “verstoten voetgangers”. Dit is een groep die een dusdanig groot voorwerp meesjouwt op rug/hoofd dat het de voetpaden blokkeert en dus wordt verbannen naar de hoofdweg. Mannen met complete kledingkasten/deuren op de rug lopen hier in de uitlaatgassen te zweten en te ontwijken.
Buiten al dit bovenstaande moeten er in de ochtend ook nog een aantal andere zaken worden geregeld op de weg. Het afval moet namelijk nog worden verbrand en de vrouwen moeten s’ochtends kerosine halen om op te koken. Honderden vrouwen staan dan met jerrycans op de weg, in de rij voor deze vloeistof. De wat zeldzamere straatgroep zijn de cavia’s en de apen. De autobusjes, wat mijn 2de vervoersmogelijkheid is, breken dagelijkse records met het aantal mensen dat hierin passen. Bij iedere kuil heb ik dan altijd het idee dat ik met mijn mede passagiers contragewicht moeten geven om niet om te vallen. Al met al zorgt het voor een divers straatbeeld met veel verassingen.
Avonden geven taxi chauffeurs een extra adrenaline rush door recht op 2 koplampen in te rijden en op het laatste moment te ontwijken…wanneer het dan ook nog regent, begeven de chauffeurs zich opeens in een real-life videogame. Ik heb slechts 1 tip…ga naar de wc voor je het verkeer induikt. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat de tijdsduur met het evenredige aantal kuilen je blaas het doet begeven.
Het werk ligt slechts een kilometer of 5 van het appartement en het duurt ongeveer 30-45 min om met de taxi er te komen. Het geeft niet..het is gaaf!