Ngapali Beach, een tropische verrassing!
Rakhine
Myanmar
Janhermens
Ngapali Beach, een tropische verrassing!
....wit strand, palmbomen die schuin voorover buigen, eilandjes voor de kust, een teakhouten bungalow pal aan het strand, de zon die opkomt vanachter de bergen en ondergaat in de zee voor ons, Ngapali Beach aan de Golf van Bengalen, waar elke Birmees van droomt éénmaal in zijn leven naar toe te kunnen gaan.
Alles klopt hier, maar nú even niet, want.......het regent, we hebben de zon nog niet gezien! Zélfs de kikkers komen bij ons naar binnen.
Als we terug kijken naar de afgelopen drie weken hebben we, afgezien van de eerste drie dagen in Yangon, slechts drie héle droge dagen gehad, één in Mandalay, één in Bagan en één in Inle. De temperatuur was desondanks altijd hoog, we zouden anders beslist een verkoudheid, meerdere zelfs, hebben opgelopen. We voelen ons klam en dat geldt ook voor onze kleren.
Aan de kust liggen verschillende vissersdorpjes, de weg is vergelijkbaar met het "weggetje" tijdens ons Ardennenfamilieweekend, het lijkt méér op een rivierbedding dan op een weg! 'Jake Taw', 'Mya Pyin' en 'Thantwel' zijn een bezoek méér dan waard, je ervaart ook hier het échte landelijke leven in al zijn eenvoud en armoede. Onze dankbaarheid in de vorm van een bescheiden bedrag voor het mogen schuilen werd beschouwd als een gulle gave, een wereldwonder eigenlijk, maar dát vonden ze ook al van een sigaret zélf draaien!
De metershoge golven rollen elk als een kleine tsunami dreigend op onze bungalow af. Gelukkig is het eb en staat er nog een halve meter hoog muurtje voor!
Wat een zonnige afsluiting van onze rondreis had moeten worden werd een tropische storm met windvlagen die het zee- en regenwater door alle kieren van onze bungalow blies. Het water stroomt onder de deur door naar binnen tot halverwege de kamer. Het hout kreunt in al zijn voegen en kieren, soms lijkt het alsof het dak wordt weg geblazen.
De storm maakt elk contact met de wereld onmogelijk. Telefoonleidingen schijnen niet tegen water bestand te zijn. Zélfs ons stemgeluid wordt meegevoerd naar elders, maar zal jullie toch nooit bereiken.
Eergisternacht is bij Sittwe een cycloon aan land gekomen met een snelheid van 160 km. per uur. Hij trekt nu richting Mandalay en zal daar langzaam zijn kracht verliezen. Van en naar Sittwe hebben alle vluchten drie dagen stil gelegen.
Op de televisie zien we gigantische overstromingen in Thailand, Bangkok dreigt vol te stromen, maar hier is het mogelijk erger, alleen laten ze dat nauwelijks zien of alleen maar met een generaal in beeld die een "handje" toesteekt!
We zien sowieso slechts 'nieuws' dat door de regering is goedgekeurd voor uitzending zoals de opening van het nieuwe treinstation in 'Naypyitaw', de nieuwe hoofdstad waar overigens Birmese burgers én toeristen niet mogen komen!
I.v.m. de komende verkiezingen worden buitenlandse zenders vaak geblokkeerd, zélfs midden in een uitzending of film, daarvoor in de plaats komt dan staatspropaganda.
Terwijl wij proberen alles droog te houden in onze mooie bungalow vertelt het beeldscherm, en dát wordt óók ondertiteld, dat 'Aung Suu Kyi' ná de verkiezingen zal worden vrijgelaten!!
Van de storm géén beelden dan wat 'lichte' overlast in de armste regio van het land met slechts één slachtoffer! Later komen we erachter dat er sprake was van een cycloon met 75 doden, méér dan 100 vermiste vissers en 5000 daklozen, aldus dagblad 'The Irrawaddy'. De vernielingen door 8 meter hoge golven, rukwinden en zware regenval zijn gigantisch!
Gisteren vlogen we via Sittwe naar Yangon. De storm liet het toe en ook dát was weer een tropische verrassing!
September was tot voor kort de laatste maand van het regenseizoen maar ook hier slaat de klimaatverandering hard toe: "rainseason is moving".
De vissers van 'Jake Taw' hebben hun bootjes eergisteren vanuit de zee landinwaarts getrokken, het is nu leeg aan het strand.
Géén zonsopgang en géén zonsondergang, alleen maar dreigende luchten en water die het strand en ons huisje teisteren!
De regering maakt zich op voor de eerste 'vrije' verkiezingen in 20 jaar! Vrijheid heeft in Myanmar altijd een nare bijsmaak, de échte vrijheid ervaar je in de ontmoetingen met de gewone mensen die elke dag worstelen met hun bestaan. Het grootste deel van de bevolking leeft ónder de armoedegrens, terwijl het land zo rijk is. Waar de bevolking vergeten wordt, zélfs in zijn diepste ellende na wéér een cycloon, zijn vrije verkiezingen een farce, zéker ook als 51% van de kamerzetels al bij voorbaat voor de zittende regering is!
De slachtoffers van de vorige cycloon Nargi wachten nog steeds op staatshulp!
In Yangon rijden de eerste legerauto's, gevuld met tot de tanden toe bewapende militairen, al rond!
Foto's
