Vuilnisophaler in Mandalay, die net het verkeer weet te ontwijken als hij oversteekt. Voor veel publieke werken maakt de Birmese overheid gebruik van dwangarbeiders, hoewel dat formeel verboden is. Deze methode is strijk en zet, terwijl mensen die aan een straat wonen die geasfalteerd wordt, daar voor moeten betalen. Veel van de toeristische infrastructuur is op deze manier tot stand gekomen. Het bekendste voorbeeld is het koninklijk paleis van Mandalay. Ook dorpelingen worden gedwongen diensten te verlenen. Ze moeten bijvoorbeeld militair materieel door de jungle sjouwen, terwijl hun oogst staat te rotten op het land omdat ze het niet kunnen binnenhalen. Velen sterven aan uitputting en ziektes. De militairen eisen voedsel en andere producten zonder dat ze daar voor betalen.