Een nachtje in een ger...
Een nachtje in een ger...
Wat te verwachten als je bij een Mongoolse familie te gast bent in hun ger?
Om te beginnen wordt je altijd gastvrij ontvangen door het gastgezin. De gedroogde kaaskoekjes en de onvermijdelijke thermoskan met warme melkthee staan klaar. Echt lekker is het niet, vooral het koekje is moeilijk weg te krijgen. Het wordt als een belediging gezien te weigeren, dus beleefd als we zijn, knabbelen we wat aan het koekje en drinken we plichtgetrouw de warme melkthee op. Zodra het op is, wil de gastheer/vrouw graag bijschenken, maar hou je je hand gespreid op je kommetje is een teken dat je genoeg gehad hebt.
Na een kort praatje, waar je niks van begrijpen, laat ons gastgezin de ger zien waar wij mogen slapen. De ger is een ronde tent opgebouwd uit een skelet van houten dragers. In het midden zit een rond gat met daaronder een kacheltje. Verder hangen er hele mooie, kleurrijke geborduurde kleden aan de wand.
Deze ger is niet alleen een slaapkamer, nee het is het huis van de zoon en schoondochter van de familie waar we te gast zijn.
Wanneer we door de lage deur naar binnen lopen vallen meteen een paar dingen op:
- Bij de ingang hangen twee zakken vol met jak-melk. De stoffen zakken laten het vocht door dat in grote schalen drupt totdat de melk een vaste vorm heeft gekregen.
- Boven de zakken melk hangen schapenkoppen en stukjes vlees te drogen.
- Het kacheltje wordt gestookt met drollen.
- En de vanmiddag geslachte marmot wordt bewaard en onder mijn bed geschoven! (zonder af te dekken!)
Daar lig je dan, in een hard, fel gekleurd bed vol tierlantijnen.
Probeer maar eens een oog dicht te doen terwijl de geur van zure melk je neusgaten vult, de schapen koppen als spoken de ingang bewaken, het constante gedruppel van vochtige kaassappen je niet alleen bang maken dat de schaal overstroomt, maar ook nog eens een beproeving voor je blaas is.
Gelukkig is het koud, zodat het marmotje onder mijn bed niet echt begint te rieken. En de gedroogde stront in het kacheltje ineens het meest normale van het hele gebeuren lijkt te zijn.
Als we dan denken alles te hebben gehad, blijken we de ger ook nog eens niet helemaal voor jezelf te hebben.... De gids en de chauffeur slapen op hun matjes tussen ons in!
In de vroege ochtend loop je eerst enkele meters naar een beschut plekje in het hoge gras. Dan nog even langs het ijskoude beekje voor de broodnodige verfrissing en dan kunnen we er weer helemaal tegenaan.
Lekker geslapen? Nee
Comfortabel? Nee
Hygienisch? Nee
Aanrader? Jazeker!
Ik zou het zonder na te denken zo weer doen. De ervaring is echt geweldig en de omgeving haast nog mooier.
Het is zo bijzonder om even deel uit te maken van een Mongools gezin, dat je alle ontberingen eigenlijk voor lief neemt. Ze zelfs niet zo voelen