Zo gaat dat met een nomadenfamilies....
West Mongolie
Mongolië
WKerkhof
Zo gaat dat met een nomadenfamilies....
Hotelletjes in Mongolië zijn schaars, zeker in afgelegen gebieden ben je vaak afhankelijk van je tentje of de gastvrijheid van nomadenfamilies. Gastvrijheid betonen lijkt de nomaden in hun bloed te zitten. Wij zijn blij met deze redelijk comfortabele overnachtingsplekken met hun kleine houtkacheltjes, maar voor vroegere reizigers of voorbijgangers was het bittere noodzaak om ergens te kunnen overnachten en zo warm te blijven!
De laatste nachten in het Westen slapen we bij Kazakken families. Moeiteloos rijd onze chauffeur van de ene naar de andere familie op wegen die je amper 'weg' kan noemen. We verbazen ons er steeds over hoe hij toch elke keer weer precies de weg weet te vinden!
Maar dan de laatste familie... We hobbelen ongeveer 150 km door een machtig mooi landschap vol met kleurrijke bergen, we stoppen en zowel gids als chauffeur turen het landschap af.... Geen ger op deze plek te bekennen.
We rijden een stuk terug, zouden ze er voorbij zijn gereden? Verkeerde afslag misschien?
Weer wordt er gestopt, maar nog steeds geen ger te bekennen. Drie telefoons komen tevoorschijn, maar alledrie hebben ze geen bereik. We draaien de auto weer en rijden hetzelfde stuk nog eens. Nu nemen we een kleine afslag die naar een riviertje leidt waar twee kleien gers staan. Er wordt wat gevraagd en gewezen, blijkbaar zitten we op de goede weg want we rijden door.
Het weggetje loopt helaas dood en onze familie is nog steeds in geen wegen of velden te bekennen.
Maar dan hebben we bereik, er kan gebeld worden. Voor in de auto wordt door twee mensen druk getelefoneerd, geen idee wie ze allemaal aan de lijn hebben, maar aan het einde van het gesprek wordt er hard gelachen, de auto wordt weer gedraaid en we rijden terug naar dezelfde weg waar we al 3 keer overheen gereden zijn....
Wat blijkt, onze familie is verhuisd. Ze hebben hun tent opgeslagen bij het winterverblijf van hun zoon in de achtertuin (een halve km verderop) en we zijn er al drie keer voorbij gereden....
Tja zo gaat dat wel vaker bij nomadenfamilies!
We worden zoals altijd hartelijk ontvangen eerst in het winterverblijf met warme melkthee en melkkoekjes en al snel rijden we naar de ger voor een warme maaltijd bij opa en oma!
Foto's
