Welcome to the jungle
Taman Negara
Maleisië
Claudiamusters
Welcome to the jungle
We zitten 2 nachten in een klein houten huisje midden in een jungleresort in het Taman Negara regenwoud in Maleisië. Het huisje heeft een huiskamertje en een aparte slaapkamer en is volledig bekleed met rotan en hout. Onder het huisje is een open ruimte om de dieren die op het resort terecht komen uit het jungle gebied rondom vrije doorgang te bieden. Zodra het donker wordt, lijkt alles tot leven te komen en hoor je de meest vreemde geluiden. Van apen die over het dak rennen tot zwijnen die rondscharrelen onder het huisje en tussendoor een imam die oproept tot gebed middenin de nacht.
We hebben al regelmatig reizen naar Azië gemaakt en hebben dus al vaak met gekko’s te maken gehad. Normaal gesproken zijn ze onopvallend aanwezig in de platen tussen het plafond en heb je er, buiten een enkele herriemaker daargelaten, niet veel last van. De gekko in ons huisje is echter een brutaal exemplaar en scharrelt in mijn rugzak en gooit de lege blikjes cola die op het tafeltje in het huiskamertje staan om. Ik ga de 1e avond/nacht dapper de huiskamer in om te kijken of we een indringer hebben en gil het hele resort bij elkaar als ik in mijn ooghoek ineens iets zie bewegen en er dus achter kom dat we een terror gekko in huis hebben en een grote ook nog! Kortom: we hebben een rumoerig nachtje…. De charme van een junglecottage!
Na een dag in het regenwoud te hebben rondgelopen en het pad achter het resort te hebben bewandeld (waar een enorm nest met tarantula’s gespot is), komen we weer aan in ons huisje. We zitten nog even op onze houten veranda en hebben het licht aan omdat het begint te schemeren. Zodra het donker is, gaan we naar binnen, pakken nog een lekkere douche en maken ons op om naar bed te gaan. In bed maak ik in mijn dagboek nog even een verslag van de dag om vervolgens een poging te gaan wagen om te slapen. Ondertussen horen we de geluiden van buiten al dus mijn oordopjes liggen al klaar.
Ineens hoor ik binnen geritsel en denk natuurlijk meteen aan onze terror gekko. Het geritsel komt steeds dichterbij dus het lijkt erop alsof hij wel heel erg brutaal aan het worden is maar gelukkig is de deur naar de huiskamer nagenoeg dicht en zal hij niet heel snel binnen kunnen komen wandelen. Het geritsel houdt weer op dus ik verwacht eigenlijk het gerinkel van onze lege blikjes maar het blijft stil.
Ineens begint het weer en klinkt alsof het recht voor onze slaapkamerdeur is! Mijn vriend trekt alvast zijn deken over zich heen. Ineens gaat de deur een beetje open en vliegt er een enorme kever onze slaapkamer binnen (uiteraard afgekomen op het licht). Ik ren de badkamer in en doe de deur snel dicht. Met het licht uit doe ik de badkamerdeur een klein beetje open om te overleggen wat we met dit schepsel moeten gaan doen. Mijn vriend besluit om gehuld in zijn deken naar de woonkamer te sluipen om de buitendeur open te doen en het buitenlicht aan om het enorme insect te lokken.
Onze vliegende vriend heeft echter totaal niet de intentie om ons huisje te verlaten en blijft in de donkere slaapkamer zitten. Dan maar snel de buitenlamp weer uit en de deur dicht voordat er ook nog een aap naar binnen rent en opnieuw plan de campagne maken… We gaan het anders aanpakken; we gaan hem eerst lokaliseren want waar zat dat verdomde beest nou? We doen het licht in de slaapkamer aan en horen na een tijdje geknetter, het arme beestje is nu vast geroosterd! We horen een tijdje niks meer en besluiten dan maar te gaan slapen.
Vroeg in de ochtend komt de zon op. Ik hoor in mijn slaap weer een raar geluid, kijk slaapdronken om me heen en hoor ineens mijn vriend onder zijn deken mompelen: “hij is er nog!” Moet zeggen dat het me goed doet dat hij niet helemaal geroosterd is want dat had ik ook wel heel zielig gevonden. Hij kan nog prima vliegen maar wil wederom niet naar buiten. Gelukkig is dit ons laatste nachtje in het huisje. We doen dan ook de deur dicht en wensen het beestje het beste!
Foto's
