Maleisië
Borneo -Kota Kinabalu
BORNEO, Kota Kinabalu
JULI 2017
Afgelopen zondag vlogen we van Kuala Lumpur naar Borneo, Kota Kinabalu. Om half 6 in de ochtend werden we met de taxi opgehaald. Ook om half 6 ging de telefoon, the taxi is arrived mr. Bluemink, shit, shit en nog eens shit, verslapen! Snel tandenpoetsen, aankleden etc. en gaan! Om een lang verhaal wat korter te maken, we zijn gearriveerd in Borneo.
We komen aan in een heel mooi resort, aan het strand. Het welkoms committee staat klaar, en er word volgens het ritueel op de gong geslagen bij binnenkomst. Wat een welkom! Het resort is van alle luxe voorzien, daarbij ligt het aan een mooi breed wit zandstrand en is het omringd door jungle. In de middag liggen we heerlijk aan het strand/zwembad, lopen we een stukje en maken we kennis met de eerste slang en aap die we tegenkomen. Dinsdag worden we wakker, en wat denk je…..regen. Oke, wat te doen….we besluiten naar de stad te gaan een half uur rijden hiervandaan. We gaan naar de lokale markjes, en wat echt opvalt is dat we zo goed als de enige toeristen zijn. Best bijzonder aangezien toeristen tegenwoordig overal vertegenwoordigd zijn, in meer of mindere maten op de wereld. We hebben wat souveniertjes gekocht bij de locale bevolking voor de meester en juffen op school van Isa en Fiene, dit word zo langzamerhand een traditie die ook de leraren al in zich opgenomen hebben. Borneo is op de meeste plaatsen een goed ontwikkeld gebied voor Aziatische begrippen. Toch zijn er ook hier echte achterstandswijken, maar dan ook echt! Niet fijn om te zien, zeker Isa en Fiene stellen hier “moeilijke” vragen over. De middenstanders verdienen hier 200,- per maand, geen leven in luxe ook al is het leven van alle dag hier een stuk goedkoper. Vrijdag gaan we paardrijden op het strand, dat wil zeggen Isa, Fiene en ik. Henry slaat dit even over, die gaat zaterdag lekker op de jetski met Isa, dat is meer zijn ding. De meiden genieten zichtbaar, hoe idealistische wil je het dan ook hebben. Wat mede opvalt is dat ze echt veel respect hebben voor dieren hier. Dat hebben we ook weleens anders meegemaakt in Thailand bijvoorbeeld waar veel olifanten voor de toeristen industrie ingezet worden, op z’n zachts gezegd geen vriendelijke manier. Hier zijn de paarden en de verzorgers dikke vrienden dat blijkt uit de manier hoe ze met de paarden omgaan. Zaterdagavond gaan we met de taxi naar een dorpje hier niet ver vandaag. We zoeken wederom de locale bevolking op. We eten in dit dorpje, wat erg lekker is. We worden van top tot teen bekeken, onze taxi-chauffeur legt ons later uit dat wij de attractie van de avond waren. Er komen zelden tot nooit toeristen hier. Waarom? Geen idee. De mensen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Ondanks dat we verblijven in naar Nederlandse maatstaven code oranje gebied voelen we ons welkom en volkomen veilig. De stranden op de kleinere eilanden zijn minder veilig legt de taxi-chauffeur uit, maar hier gaan wij niet naar toe.
Borneo is op de meeste plaatsen een goed ontwikkeld gebied voor Aziatische begrippen. Er is hier zeker nog geen massatoerisme. De bevolking is vriendelijk en behulpzaam. Dit weekje stond in het teken van zon,zee en strand met een luxe strik d’r omheen. Aankomend week word het een totaal andere week , we zijn benieuwd wat ons te wachten staat. Laterrrr