Een ontmoeting onder water met een groep reusachtige mantaroggen behoort toch zeker tot de bijzondere gebeurtenissen in een duikersleven. Ik heb hier drie kwartier lang op de bodem gezeten terwijl zeven mantaroggen om de beurt vlak over mij heen zweefden en me bijna aanraakten, en weer terugkwamen, en weer, en weer.

Het was een poetsstation (waar poetsvissen ze schoon maakten) en daarom kwamen ze ook steeds weer. Het leken wel ruimteschepen, wezens uit een andere wereld die keer op keer overkwamen. Adembenemend gewoon. Letterlijk.