Laos - laatste dagen in Laos
Centraal Laos
Laos
Ronderegt
Laos - laatste dagen in Laos
Zaterdag 15 maart 2014:
We hebben gisteravond nog besloten dat we vandaag Laos gaan verlaten en via Na Meo Vietnam zullen binnengaan, vanuit Na Meo zien we dan wel verder of we naar Hanoi gaan of lager blijven, het weer in Hanoi houd niet over namelijk.
Daar er niet veel bussen of taxi's naar Na Meo gaan besluiten we extra vroeg op te staan en naar het busstation te gaan, het eerste stuk gelopen voordat we een taxi vonden en om 07.00 uur zijn we er. Twijfel, er staan wel bussen, loket nog niet open ... wachten ... taxi vragen ... er blijkt om 09.00 uur een bus te komen van het andere busstation die hier stopt ... ok, dan wachten we nog even in deze vochtige, 14graden "warme" omgeving. Ineens is daar de bus ... snel,snel, iedereen gebaart, ja die bus, nu, ook de Canadezen zitten in deze bus op weg naar Thanh Hao, we betalen 180.000 Kip p.p. voor de route Xam Neua naar Na Meo.
Na zo'n 3 uur door de bergen te hebben gereden over een prachtige, soms verharde, soms onverharde weg door een nevel/regenwoud-achtige omgeving is de Laotiaanse grens daar. Uitstappen, uitreisbriefje invullen en dit samen met je paspoort inleveren bij loket 1, wachten tot je naam wordt geroepen en paspoort met uitreisstempel terug in ontvangst nemen bij loket 2.
Dan kijkt een beambte nog even in je paspoort en gebaart dat je moet gaan lopen ... lopen? hoezo lopen? ... de man gebaart nogmaals en we gaan, de bus en bagage (in de bus) achterlatend.
Er staat een bordje 400m met een pijl gebiedend in de juiste richting wijzend, we volgen de weg door niemandsland tussen de grenzen, lopen langs een monument en komen bij een grote statige grenspoort van Vietnam. Op links is een kantoor, paspoort inleveren en wachten, nee, nee gebaart de beambte niet wachten, naar buiten. Ok en dan? Bus is aangekomen en de bagage moet er uit en door de check, achter een tafel staan beamten die in je tas willen kijken ... ok, dat mag, beetje eruit, voelen, vragen en een beetje lol maken, heel gemoedelijk en gezellig. Verrassend genoeg krijgen we hierna ook nog toerischtische informatie (boekjes en een plattegrond) van de streek en de stad Thanh Hao. Bagage kan weer de bus in, nee, niet jullie, dit is Na Meo en hier wilden jullie eruit. Onderling overleg, wat doen we hier, wanneer hebben we weer een bus waarin we kunnen zitten, we besluiten vandaag nog door naar Thanh Hao te gaan en onderhandelen met de chauffeur om in USdollars te betalen daar onze Lao kipjes op zijn en we worden het eens. Paspoort ophalen daar waar eerder ingeleverd, nog worden we een laatste keer gecontroleerd en de toegang tot Vietnam is een feit.
De Vietnamese grensovergang bij Na Meo geeft geen visum on arrival af of verlengd het visum, enkele mensen in de bus hebben dit hier ondervonden, 1 kon zelfs terug naar Laos.
Vrijdag 14 maart 2014:
Vandaag gaat het met de bus naar Xam Neua, maar voor het zover is brengt een tuktuk ons naar het busstation, bagage op de bus, plaats innemen en even na 08.00 uur vertrekt deze.
Nog even tanken en dan kan de volle bus weer verder ... oei ... in de remmen, auto van rechts komt doorzetten en de frontale botsing is gelukkig van de baan.
We slingeren door een prachtig berglandschap en stoppen net na het middaguur een half uurtje voor de lunch in een authentiek dorpje. Na de lunch gaat het hoger de bergen in met hellingen van 10% en de wolken dalen op ons neer met vochtige lucht en een afnemende temperatuur tot gevolg, verder lijkt het soms net of je in een rollercoaster zit, bocht, bocht, hobbel, kuil, bocht en dan hop wordt je van je stoel gelicht door een te hard genomen kuil of bult.
Na zo'n 8,5 uur bussen komen we dan toch veilig in Xam Neua aan op een van de busstations, uiteraard buiten de stad en uiteraard staan er ook weer tuktuk's om je tegen betaling naar het centrum te brengen. In onze zoektocht naar een hotel of guesthouse komen we net buiten het centrum in een hotel terecht grenzend aan een prachtig aangelegd park met beelden en bruggen, ook zicht op een stadion, wel jammer dat het hier zo koud en vochtig is.
Met veel hilariteit nemen we voor 100.000 Kip een kamer voor een nacht en worden met veel belangstelling ingeschreven. We eten in de stad, groot is het aanbod niet maar ja ... 1 restaurant is ook genoeg ... de Canadezen die we eerder in de bus troffen zitten hier ook, we hebben het even over de verdere reis per bus vanaf hier en er blijft wat onduidelijkheid over hoeveel busstations er nu zijn en van welk station in welke richting dan welke bus vertrekt. Ach ja, dat zien we morgen dan wel weer.
Foto's
