25 daagse Rondreis Indo-China (deel 3)
Laos
Azië
Jeukens
25 daagse Rondreis Indo-China (deel 3)
Dag 9 en 10. Vientiane
Vang Vieng bleek een prachtig dorp met een grandioos uitzicht. Helaas maar een overnachting. Vanuit Nederland horen we dat er een pak sneeuw is gevallen; bij ons is het vandaag 37 graden en een beetje klam. We vertrekken op tijd naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Ook hier,ver in het binnenland, is er veel ontbossing en regelmatig zie je vrachtwagens met zware stammen voorbij komen. We komen eerst nog door een vissersdorp waar iedere kraam gedroogde of verse vis in de aanbieding heeft. Wie koopt dit toch allemaal? In Vientiane aangekomen bezoeken we meteen de meest heilige plaats van Laos; de gouden stupa Phra That Luang en het Sisaket Museum. De stupa is al vanuit de verte te zien en domineert een lange boulevard. Het is grandioos om hier rond te lopen. Het Sisaket Museum bevat 2000 Boeddha beelden in alle staten van prachtig geconserveerd tot bijna vergaan. De stupa glanst in de zon. Naast het Sisaket Museum staat een werkelijk schitterende tempel met prachtig houtsnijwerk. Aan de andere kant een tempel met uiterst schreeuwende kleuren. Mooi van schreeuwerigheid en met een prachtig zicht op de gouden Stupa.
Dan naar de Laotiaanse Arc de Triomf. Een ereboog ter ere van het Laotiaanse leger. Een lelijk cementen bouwwerk maar van bovenuit is er een mooi uitzicht en als cadeautje gaan de fonteinen spuiten. Tijdens het diner in een oud Frans restaurant praten we bij met een stel uit Amsterdam dat 5 maanden met onbetaald verlof door Zuid Oost Azië trekt. Boffers!
Dag 11. Afscheid van Laos, transfer naar Siem Reap Cambodja.
Deze dag blijkt onverwacht zwaar te worden. Niet alleen zullen we met pijn in het hart Laos verlaten maar we horen ook dat er een foutje is gemaakt. We vliegen niet zoals is aangekondigd in het reisplan rechtstreeks op Siem Reap waar Angkor Wat ligt, maar de vlucht gaat naar Phnom Penh; een ommetje van maar liefst 320 kilometer . Dat betekent een extra bustocht van ruim 6 uur.... Voor vertrek hebben we nog een andere verrassing. Mijn koffer is in bezit genomen door kleine mieren. Dus alles uitkloppen en schoonmaken. Een export artikel meer. De temperatuur is in Cambodja ook hoog. Zeker meer dan 35 graden. Onderweg komen we langs een restaurant waar we gebakken zwarte weduwen kunnen eten; nee geen vrouwen maar de plaatselijke lekkernij: spinnen. Nee laat toch maar. 's-Avonds bij aankomst zijn we allemaal redelijk gaar. We zijn te laat om nog een tempel te bezoeken. Morgen doen we er een extra.
Onze gids Carl vraagt wie er belangstelling hebben om de zonsopgang bij Angkor Wat te zien. Helaas blijken slechts 2 mensen hiervoor belangstelling te hebben... Wij, Marja en Kees !. ‘s Avonds regelen we een tuktuk voor 04.45 uur en inderdaad de tuktuk chauffeur staat bij het hotel te wachten. Na een ritje in het duister komen we bij deze enorme tempel en verbazen ons over de relatieve drukte op dit vroege uur. Onze vroege tocht wordt beloond.
De anderen missen een schitterend plaatje van het aanbreken van de dag in een van de grootste tempelcomplexen ter wereld “Angkor Wat “ Het rood van de dageraad weerkaatst in het voor de tempel gelegen meer. Na terugkomst wacht ons een overvolle dag gevuld met de indrukken van een van de zeven wereldwonderen. We bezoeken de door jungle overwoekerde ruïne van Wat Ta Prohm die aan de natuur wordt teruggegeven zoals vroeger het hele complex in de jungle werd aangetroffen.
De oude hoofdstad beslaat met al haar tempels een oppervlakte van 600 km2. De meer dan armdikke wortels van gigantische bomen wurmen zich door stenen muren die daardoor dreigen om te vallen. Imposant !
Dan naar Angkor Wat. Een tempel met een oppervlak van 1,3 bij 1,5 kilometer in drie etages. Lopen en klimmen en zweten en véééél drinken. De details zijn prachtig. De muren zijn uitgehakt met prachtige taferelen. Veldslagen, goden, het dagelijkse leven; alles komt aan bod. De grootsheid van het Khmer rijk krijgt langzaamaan vorm.
Dan naar Angkor Thom. Deze tempel is beroemd door de grote gezichten die op de torens zijn aangebracht. De betekenis is nog niet achterhaald. Helaas is er tijdens de periode van de Rode Khmer 1975-1979 veel verwoest en geroofd.
We besluiten de dag met een bezoek aan het 80 kilometer lange Tonle Sap meer.
Wat een ellende krijgen we voorgeschoteld. Hier leven de armste mensen die we tot nu toe zijn tegen gekomen. Leven aan een open riool in dingen die de naam hut niet verdienen. Het water stolt er bijna door de grote hoeveelheid modder die door de schepen wordt losgewoeld. Kinderen bedelen zelfs om een slok schoon water uit onze flesjes. We varen over een 50 kilometer lang zoetwater meer , pauzeren even in een drijvend restaurant en laten de ellende aan ons voorbij gaan. Een bijzonder boottochtje en ondanks de hoge temperatuur; de kille realiteit.
Foto's
