We zijn net teruggekeerd uit Wadi Rum en vervolgen onze weg richting Dode Zee. We zijn nog niet echt bijgekomen van de schoonheid die de Wadi Rum biedt. Maar goed we moeten verder.

Via de Highway 65 rijden we door het prachtige en vooral droog woestijngebied. Maar het is allerminst saai.
Steeds zie ik het woestijnzand op een andere manier voorbij komen. Her en der zie je wonderlijk genoeg een boompje waarbij je je afvraagt hoe het daar kan groeien in de droge woestijn.
We komen de meest prachtige vergezichten tegen. We nemen het allemaal in ons op en leggen het vast als herinneringen. Wanneer ik deze foto weer zie, lijkt het of ik weer even terug ben.