Een verlaten wereldwonder
Jordanië
Azië
Feathergraphy
Een verlaten wereldwonder
Op een warme strakblauwe dag, vind ik mijzelf dwalend door een rood bruin gekleurde canyon. Door golvende motieven op de muren wordt ik steeds verder erin geleid. Elk patroon is anders en ik kijk mijn ogen uit. De ene muur is ruw en de volgende kan je, je hand langs laten glijden zo zacht voelt het aan. De rotspas komt uiteindelijk uit op een groot plein. Tegenover me zie ik een groot uit de muur gehakt paleis. Zoiets heb ik nog nooit gezien.
Bizar hoe mensen dit hebben gemaakt. Wat een massief stuk creativiteit
In Petra, een van de zeven wereldwonderen, verwacht ik een mega drukte. Maar als ik met een groep van vijftien mensen op de plek aankom, zijn we op een paar andere reizigers de enige buitenlanders. Het hele wonder is verlaten en het voelt aan of we een van de eerste ontdekkingsreizigers zijn. Heerlijk is het om van dit wonder te genieten zonder te hoeven drommen en over schouders te kijken om van de omgeving te genieten.
Na een tijdje lopen in de canyon dwalen ik en een paar andere meiden van de groep af om de gids achter ons te laten. Hij staat bij het minst en geringste stil om een groot verhaal te vertellen, waar de helft van verzonnen. We willen het liefst alle tijd nuttig besteden om zoveel mogelijk te zien. De canyon op zichzelf is al een wonder en als we bij het beroemde paleis aankomen uit de stenen gehakt, snap ik waarom het een van de 7 wereldwonderen wordt genoemd. Bizar hoe mensen dit hebben gemaakt. Wat een massief stuk creativiteit.
We hebben het koninkrijk voor onszelf
Op het plein komen de gebruikelijke lokale mensen ons allerlei waren aanbieden en kameelritjes. We worden gelijk weer uit onze waan getrokken van het ontdekkingsreizigers gevoel. Het is en blijft uiteindelijk een toeristische plek. Maar als we ons verder snellen en uit de canyon ontsnappen, is opnieuw de rust weer teruggekeerd en lopen we met de enigszins brandende zon richting een rotspartij die je op kan klimmen.
Als we hiernaar boven hiken komen we eerst op een rotsachtige trap terecht en elke traptrede is gekleurd in mooie tinten van paars en roze. Het ziet er magisch uit. Elke stap zorgt weer voor een nieuw motief. Bezweet en enigszins buiten adem door de warmte komen we halverwege de hike op een uitkijkpunt uit, die een prachtig uitzicht verzorgt over de Petra valei. Dan is het wel even tijd voor een kleine waterpauze een paar foto's.
Na het uitzicht klimmen we nog verder naar boven en komen we meer rotsachtige kunstwerken tegen (zie foto 1) Deze vind ik persoonlijk zelfs nog mooier dan het andere paleis. Het staat veel meer open en ik had deze nog nooit op een foto gezien. Met twee vriendinnen blijf ik daar dan ook achter om te genieten van het kunstwerk en wat te fotograferen. En waarom ook niet? We hebben het koninkrijk voor onszelf.
....
*Door de oorlog van Syrie is Jordanie, haar buurland, leeggelopen. In 2018 toen ik er was, kwamen we bijna geen andere buitenlanders tegen in het land
* Een tip voor als je met een groep deze plek wilt bezoeken. Probeer met minimaal 2 mensen naar binnen te gaan. Groepen moeten namelijk perse een gids hebben. Vanaf 3 personen gaan ze al moeilijk doen. Wij probeerde namelijk in groepjes van 4-5 naar binnen te gaan en werden door de toeristenpolitie tegengehouden. Na lang bedreigd te worden over het innemen van onze paspoorten konden we eindelijk naar binnen met een gids. We zijn overigens overal in het land achternagezeten door de toeristenpolitie. Dat is daar een groot dingetje.
Foto's
