Van Yokohama naar Kioto
Van Yokohama naar Kioto
We hebben Yokohama vooral als uitvalsbasis gebruikt. In Yokohama is niet echt veel te doen, al vind ik de stad wel veel mooier als Tokio. je hebt een mooie waterkant wat helemaal gerestoreerd is, en alles voelt net wat echter aan. Tokio is vooral veel winkels en arcades.
niet ver van Yokohama ligt Kamakura waar je veel tempels hebt en een 4 meter hoge bronzen Boeddha. we hebben een dag in Kamakura door gebracht naast tempels hebben we ook nog wat gehikt wel zijn we helemaal verkeert gelopen wat wel vaker gebuurt in Japan. nergens kan je wat uit wijs worden en goede kaarten maken kunnen ze ook niet. maar we kwamen bij de stille oceaan uit wat ook mooi was. meestal, zeg maar altijd op 1 keer na hebben we altijd een Japanse stijl kamer dat houd in een erg kleine kamer met alleen maar een soort bamboe mat op de grond, en als je wil slapen leg je een kleed op de grond waar je dan op slaapt. je schoenen moet je uiteraard altijd uit trekken voor dat je de hostel/ hotel in gaat. in Yokohama hadden we de kleinste kamer tot nu toe kleiner kan ook niet hij was zo rond de 1,5 breed en 2,2 lang maar had wel tv en airco. toen we 's avonds een keer zaten te lezen begon alles een beetje te schudden of te draaien voor me ogen, dus ik dacht het wordt tijd om minder te drinken, maar toen ik me moeder aan keek keek die ook vragend in het rondte bleek het een kleine aardbeving te zijn. alles stond er nog de volgende ochtend dus het viel nog wel mee.
we zijn van uit Yokohama naar Kioto gegaan met de hogesnelheidstrein op elk station is het altijd even zoeken waar je moet zijn en wat de prijs van een kaartje is. maar als je rond om je heen aan het kijken bent. moet je niet alleen om hoog kijken naar de borden maar ook naar beneden om te kijken waar ik mijn maat 46 neer plant want voor je het weet sta je boven op een japanner.
in Kioto slapen we in een hostel waar ze FIWI hebben en hun rokers beleid is " DO NOT SMOKE! SOMONE SMOKED. zo is alles hier in Japan 1 groot mysterie ik spreek 3 woorden Japans, hallo, dank je en doei, die japanners spreken niet echt geweldig Engels alleen meisjes tot een jaar of 30 kunnen wel vrij goed Engels. ook boodschappen doen is een groot feest, elke keer als ik er in loop betrap ik me zelf er weer op dat ik soms een paar minuten alleen maar naar verschillende producten sta te staren en dan vol bewondering een product op pak er een beetje aan voel de kleur eens goed bekijken en het dan maar weer terug leg. als ik het dan terug leg vraag ik me af kan je het eten? wat zal er in zitten? of waar het voor kan zijn. soms kopen we dan iets wat er gewoon te lekker uit ziet.
zoals bij de snoep afdeling 3 witte balletje op een cocktailprikker wet wat er uit ziet als karamel er over heen. na dit een paar keer gezien te hebben en in me handen gehad te hebben hebben we het gekocht. vol verwachting maakten we het open toen we weer terug waren, en na 1 hap ervan genomen te hebben had ik er meteen spijt van maar dan echte spijt dat ze zo iets mogen verkopen, of nog erger dat mensen het ook nog echt lekker vinden kan ik niet begrijpen.