Er warmpjes bij zitten.

Door: GlobeCruiser

Geplaatst op Sep 5, 2009

Bij mijn vertrek uit India was ik er al op geattendeerd: als de automotor te warm wordt, moet de kachel aan. Daarmee wordt de warmte van de automotor afgevoerd.
Rijdend door de woestijn van Baluchistan liep de temperatuur van de automotor op. Om te voorkomen dat het uit de hand zou lopen, zette ik de kachel aan. Dat hielp; de temperatuur van de automotor bleef binnen de perken. In de auto werd het echter bloedheet. Ik had mij al gekleed op hoge temperaturen en reisde in slechts een T-shirt, korte broek en teenslippers.
Bij de grens van Iran aangekomen, kreeg ik een soldaat toegewezen. De Iraniërs houden nou eenmaal niet van pottenkijkers en onder de noemer “veiligheid” zou de soldaat een oogje in het zeil houden. Hij was uitgerust met volledige bepakking, een stoere jack en stevige soldatenkistjes.
Tijdens het instappen keek hij mij meewarig aan; een korte broek en T-shirt werden in Iran als ongepast beschouwd. Ik deed echter alsof mijn neus bloedde en samen vertrokken wij naar Bam. Het was een rit van ongeveer 300 km en al snel liep de temperatuur van de auto op. Dus ging de kachel weer aan.
Het duurde maar even of de soldaat begon het warm te krijgen. Het zweet brak hem uit en de gebruinde jongeman werd steeds witter. Grijnzend zag ik dit alles aan; een zomerse outfit had zo z’n voordelen. Bij een checkpost aangekomen, vluchtte de soldaat uit mijn auto en verdween naar binnen.
Na een half uur wachten kwam het bericht dat ik zonder de soldaat verder kon reizen. De “veiligheids-beperkingen” waren voor mij opgeschort. Er was geen escorte beschikbaar.

Lees meer over mijn avonturen op GlobeCruiser.