Modderbad in Minahasa
Sulawesi
Indonesië
Graaf
Modderbad in Minahasa
De reis naar Sulawesi was mijn eerste “ver weg” reis, waarbij behalve de bestemming en wel plannen, niets van te voren vastgelegd was. Ik ging met een iets oudere vriendin Cathy, omdat zij nog éénmaal voordat het straks misschien te laat is, een oude(re) vriendin wilde bezoeken die daar woont bij haar zoon met gezin en een kleindochter. We vlogen naar Manado in het noorden en hadden via booking.com een goedkoop hotelletje gevonden. De volgende dag gelijk naar Marina en zoon Erick, die wat met ons gingen rondrijden en heerlijk eten in een restaurant die wij zelf nooit gevonden hadden. Echt zoals de locals eten, bestek krijg je niet; bij iedere tafel is een kraantje en je wast eerst je handen, dan heb je “schoon bestek”.
De volgende dag Manado verkend en het lokale OV de mikrolets. Erick werkt bij een reisagent en regelt voor ons een auto met gids, een hele goede vriend Royke die een eigen afspraak op aandringen heeft moeten verzetten. Een dag later vertrekken we, na een oponthoud bij het pinnen, naar het Tangkoko park, hier hebben we een paar wandelsafari’s en overnachten we.
Na de ochtend apen zoeken rijden we door de Minahasa streek en Roy toont ons de typische oude Minahasa huizen met 2 trappen aan de voorkant. We zien nog restanten van de Hollandse invloed; een Nederlands ziekenhuis wat nog steeds operationeel is. In Airmadidi bekijken we een aantal Waruga, dit zijn de typische graven van de Minahasa, waarin de doden rechtop, zittend begraven werden. Ze zijn hier bijeen gebracht in een soort openlucht museum. De daken lijken op boten, net als daken van huizen van de Toraja, Minangkabau, Toba-Batak. De Minahasi zijn afstammelingen van de Mongolen, die net als de andere volken eeuwen geleden op de vlucht geslagen zijn voor Djengis Kahn, en vanuit China met boten de Chinese Zee overgestoken zijn. We rijden verder naar Tondano, waar we even stoppen bij beelden van Minahasa oorlogshelden in Spaanse kledij, en bij een oorlogsmonument in de rijstvelden, wat een enorm slagveld geweest is in de strijd tegen de Hollanders. Na de lunch aan het Tondano meer rijden we naar de Mahawu vulkaan (1311 m), tot bijna boven, de laatste meters naar de top zijn een betonnen trap. Boven ruik je de zwaveldampen en heb je mooi zicht in de krater. Een stukje verder lopen over de rand geeft uitzicht op de stad Tomohon, waar we daarna heen rijden en een bezoekje brengen aan de markt. Er is nog een kraam over ’s middags, waar honden, katten, slangen en vleermuizen geslacht worden. De markt in Tomohon staat ook wel bekend als de “macabere markt”.
Als we dit gezien hebben gaan we naar de hot springs, hete bronnen met zwavel. Roy gaat ons trakteren op een authentiek traditioneel zwavel-modderbad. Na binnenkomst schept hij een zakje modder uit een blubberende poel om ons in te smeren, en vervolgens nemen we plaats in een hokje, kleden ons uit en hij draait de kraan open zodat het hokje achter het bankje vol kan stromen met heet water rechtstreeks uit de bron. Hij komt onze ruggen helemaal insmeren met die modder, en vraagt of we de rest zelf kunnen doen (anders komt hij wel helpen). Dat laten we opdrogen terwijl “het bad” volstroomt. De voeten die er al inzitten beginnen langzaamaan wat te koken. Dan heel voorzichtig er helemaal inzitten en de modder eraf spoelen. Is wel heel heet om lang in te zitten, Royke komt kijken en helpen om m’n rug weer af te vegen, en is heel behulpzaam om nog op andere plekjes, zoals onder m’n borsten, te helpen de modder weg te vegen. Als we weer schoon zijn en opgedroogd kleden we ons weer aan en gaan thee drinken met bananen en wat gebak. Onze huid voelt heel lekker zacht aan, wat nog enkele dagen zo blijft. Zwavel is supergezond voor je lijf en je gewrichten.
Daarna nemen we nog een kijkje bij Danau Linow, een meertje met vooral zwavelhoudend water, en aan de rand ook nog enkele hete bronnen, in de verte zien we rookpluimen van de geo-thermale energiecentrale. Er zit hier zó veel hitte in de grond, dat ze hier goedkope energie uit kunnen halen.
Eind van de middag rijden we terug naar Manado en zien onderweg nog de vulkanen Lokon (1580 m) en Mahawu.
Terug in Manado wil Roy een beter hotel voor ons zoeken, dichter bij het centrum. Na een tijdje rondrijden vinden we een waar we nog 2 nachten blijven. Cathy kan nog eenmaal uitgebreid haar vriendin bezoeken. Als we internet hebben boek ik via een Nederlandstalige pagina van Garuda rechtstreeks een vlucht naar de hoofdstad voor de volgende dag, snel, eenvoudig en goedkoop.
We hadden eerst het plan om helemaal met openbaar vervoer naar Toraja-land te gaan, maar er zijn geen treinen en slechte wegen. We hebben zo wel mooie stukken overgeslagen, maar dit is wel heel comfortabel, anders zouden we er bijna 2 weken over gedaan hadden.
Foto's
