Going down under and back up again!

Door: Laurabish

Geplaatst op Sep 22, 2013

G'day mates!

Even een korte update!

Na 16 dagen op rij als een soort robot te hebben geleefd vanwege mijn stage op Bali was het tijd om terug te gaan naar de stad waar ik vijf jaar eerder al eens als een eenzame backpacker was geweest: Sydney! DOWN UNDER BABY! Een ware cultureshock als je vanuit Bali komt.

Begrijp me niet verkeerd want ik hou van Bali z’n gekkigheid maar ik had zoveel zin om weer even in een land te zijn waar het leven is zoals ik het thuis gewend ben en waar ik eens iets anders kan eten dan rijst…

Dus hup, met mijn zomerse kleertjes het vliegtuig in. En toen ik stond ik ineens binnen een paar uur in Sydney. Gewoon even een city trip naar de andere kant van de wereld.
Gewoon.

En vraag me niet hoe kan… Ik hád een behoorlijke cultureshock.
Bali mag dan wel chaos zijn en sommige ritten mogen soms lijken alsof je aan het bevallen bent in hun auto en ze je dus zo snel mogelijk ergens willen droppen; ik was eraan gewend geraakt. Het is dan wel chaos, maar het toch een georganiseerde chaos en harder dan 70 wordt hier niet gereden omdat de wegen gewoon slecht zijn. En dan kom je aan in Sydney, waar de haast nóg hoger lijkt en ze je dus overal naartoe scheuren. HEFTIGE CULTURESHOCK.

Ik werd afgezet bij een heel chill hostel met het mooiste uitzicht over de harbour. Super mooi! Ik had ook super leuke roomies: een nudist met hangende boobies die ’s ochtends als je wakker werd het eerste was (of liever gezegd: waren) wat in je vizier kwam en een knul die een aantal keren schreeuwend wakker schrok.
No worries.

De temperatuur was trouwens ook even wennen. Ik had niks warms gepakt omdat ik niet zoveel bij me heb (Bali is een beetje warm), maar men wat werd het koud ’s avonds. Dus toen moest ik een oversizede toeristen-trui kopen waar ik in heb gewoond. Super charmant. Gelukkig was het overdag heerlijk weer. En bij mooi weer moet je op het terras zitten of picknicken en dat is zeker goed gelukt de afgelopen week!

Mijn Sydney-trip was een weekje vol met toeristenfoto’s, hevige spierpijn, sexy Bondi rescuers op jetski’s, heel veel eten en nog veel meer wijn. Laura en ik bleken ook allebei een huge crush te hebben op het Opera House. Overal waar we waren keken we even of ie ook in de buurt was. Het werd een soort obsession.

Hard werken in het buitenland kan zwaar zijn maar dit soort dagen maakt al het harde werken dubbel en dwars goed.

Na down under te zijn geweest ben ik back up again. Morgen begin ik weer met mijn spetterende stage yeeey. Nog twaalf dagen op rij zwoegen en dan is het alweer voorbij! Daarna nog een paar dagen Perth en over 2,5 week sta ik alweer op Nederlandse bodem.

Dus hou dat lekkere weer in Nederland vast en see you all in a bit!! Cheers