Een "ngeroras" ceremonie in Sidemen
Bali
Indonesië
CSmetsers
Een "ngeroras" ceremonie in Sidemen
Op Bali is er elke dag wel ergens een ceremonie. Vandaag was dat geval in Sidemen, één van de meest spirituele plekken op Bali. Natuurlijk wilde ik bij deze gebeurtenis aanwezig zijn.
Ik liep naar het centrum van het dorpje Sidemen waar ik bij de driesprong linksaf sloeg en langs de warungs en de pasar naar de plek liep waar twee grote penjors de ingang van het straatje aangaven waar de ceremonie plaats vond. Op het terrein waren heel veel prachtig geklede Balinezen verzameld, mannen, vrouwen en kinderen. Wat een mooie mensen zijn het toch! Men heette mij hartelijk welkom en om mij heen waren er alleen maar vriendelijk lachende gezichten. Deze mensen stralen zoveel gastvrijheid uit dat het niet anders kan zijn dat je hart dan verwarmd wordt.
Overal werd er gebeden en ik voelde hoeveel liefde deze mensen voor hun geloof hebben. Een groot gedeelte van het dagelijkse leven van de Balinezen is gewijd aan hun geloof en zij beleven dat met heel veel passie en devotie.
Op een gegeven moment miste ik het tasje van mijn fotocamera waar ook nog wat geld in zat. Ik had het gewoon ergens laten liggen doordat ik in beslag genomen werd door alle mooie mensen om mij heen. Het waren voor mij allemaal prinsen en prinsessen, voorbeelden van de schoonheid die op Bali overal aanwezig is.
Elke keer vroeg ik beleefd “permisi “ (toestemming) en elke keer kreeg ik het antwoord “silakan tuan”. En dan zat ik weer even langs een volkomen vreemd iemand “ met de ogen te praten” . Elke keer als ik een Balinese man of vrouw in de ogen kijk gebeurt er van alles in mij. Ik kan het niet uitleggen maar het is een heel intens gevoel van verbondenheid en vriendschap met mensen die ik meestal nog nooit ontmoet heb. Ik weet dat er diep in mij een Balinese “spirit” leeft en dat geeft een gevoel van herkenning.
Voor de Balinezen moeten de toeristen soms rare wezens zijn. Immers, ze gaan overdag in de bloedhete zon liggen waardoor ze natuurlijk een knalrode huid krijgen. Ze lopen in vreemde kleren wat er vaak niet uitziet. Ze hebben altijd haast en als hun wensen niet meteen worden vervuld worden ze kwaad en laten dat ook nog een keer zien ook. Maar toch blijven de Balinezen altijd even vriendelijk en geduldig . Wat er binnen hen omgaat, dat probeer ik in deze vakantie te ontdekken. Het is een ontdekkingstocht die heel veel verrassende ontmoetingen oplevert en daar vormt deze ceremonie van vandaag geen uitzondering op. Ik geniet van deze ontmoetingen en laat het gebeuren zoals het op mij af komt.
Ik begon het heel warm te krijgen in mijn traditionele Balinese kleren en besloot om weer terug te gaan. Inmiddels was de lagere school uit gegaan en kwamen mij overal in schooluniform geklede kinderen tegemoet. “hello mister” en “you look good” klonk het, ook deze kinderen waarderen het als een toerist respect heeft voor hun geloof en hun cultuur. Al heel jong leren zij om respect te hebben voor hun ouders, hun geloof en de natuur om hen heen. Toch is dat allemaal aan het veranderen, misschien nog niet in de dorpen zoals Sidemen, maar vooral in de steden waar de verleidingen van de luxe van het moderne leven die de toeristen meebrengen hen gaat beïnvloeden. Het zal Bali zeker veranderen maar ik geloof er heilig in dat de cultuur van het oude Bali nooit helemaal verloren zal gaan. In de vijfendertig jaar dat ik nu op Bali kom heb ik heel veel aspecten van het dagelijkse leven gezien die niet zijn veranderd en dat sterkt mij in mijn geloof dat Bali zal blijven zoals het altijd is geweest.
Foto's
