Wijze raad van een jonge Balinese vrouw.

Door: CSmetsers

Geplaatst op Jun 10, 2013

Vanmorgen was ik vroeg opgestaan en nadat ik mij verfrist had liep ik naar het kleine strandje bij het bungalowparkje waar ik altijd logeer als ik in Candidasa ben. Bij de pier lagen de catamarans van de vissers te schommelen in het kabbelende water. Aan de overkant van de brede baai zag ik Padangbai en het eiland Lembongan liggen, nog een beetje verscholen in de nevel van de vroege morgen. Heel veel mensen vinden Candidasa niet leuk, maar toch ga ik er elke keer terug want ik ben graag aan zee en het strandje van Kelapa Mas Bungalows ligt ver genoeg van de drukke kustweg af waar het verkeer voort raast.
Omdat ik geen snorkelschoenen bij had en het zwemmen in zee hier best moeilijk is door de stukjes dood koraal die op de bodem liggen besloot ik te gaan zwemmen bij de anderhalve kilometer verder gelegen Lotus Bungalows. Daar werkt Ketut Suryantini, een heel intelligente jonge Balinese vrouw die ik al vele jaren ken. Het is een vrouw die bewijst dat een vrouw op Bali ook een goede baan en een goede toekomst kan bereiken als de wil maar sterk genoeg is. Ze spreekt goed Engels en dat is hier echt een uitzondering. Ik trof haar aan bij de “frontdesk” waar ze mij met een lieve glimlach tegemoet kwam.
Ketut vroeg waar Angela was en voor de zoveelste keer moest ik deze vakantie uitleggen dat Angela nog moet werken en dat ik gepensioneerd ben. Toen ik vertelde dat ik een boek aan het schrijven was vroeg ze hoe dat ging. Omdat er de afgelopen weken zoveel in mij en om mij heen is gebeurd stortte ik mijn hart bij haar uit.
Ze luisterde geduldig en toen zei ze met een gezicht dat rust uitstraalde:
“Och Kees, heel veel van die dingen gebeuren op Bali al jaren. Natuurlijk zal Bali veranderen, maar maak je geen zorgen en probeer een balans te vinden tussen al het goede en het kwade dat je op Bali bent tegengekomen en wat je nog zult tegenkomen.”
Toen Ketut dit tegen mij had gezegd kreeg ik een gevoel van opluchting. In die paar woorden had deze jonge Balinese vrouw samengevat waar ik al een paar dagen naar zocht. Een juist perspectief van al wat ik hier hoor en zie. Ik bedankte haar en gaf haar Deense manager Henriette Bebe die het gesprek tussen Ketut Suryantini en mij aanhoorde een compliment dat voor Ketut bedoeld was. Die werd door het compliment “malu” (verlegen ) en haar gezicht kleurde een beetje rood, maar ze was er wel zichtbaar blij mee. Het was een mooi moment tussen drie mensen uit heel verschillende werelden. Met dat gevoel ging ik naar het zwembad van Lotus Bungalows bij het strand en zocht een plekje op een van de strandbedjes waar ik mijn ogen sloot om alles op mij in te laten werken. Er kwam weer innerlijke rust in mij en mijn gedachten werden helemaal in beslag genomen door het geluid van de golven die op het strand rolden......