Een vlucht in een van de 'flying coffins' van Chiatura is een bijzondere ervaring. Je zal in ieder geval de knop 'verstand' even uit moeten zetten omdat het onderhoud niet helemaal volgens de westerse maatstaven is. Je kijkt op sommige plekken letterlijk door de verroeste ijzeren platen heen. Ze worden daarom in de volksmond ook wel de 'flying coffins of Chiatura' genoemd. Of de telefoon nog functioneel is weet ik niet, zoals je kan lezen mogen er maximaal 7 personen in deze 'coffin'.

De dame links is de 'liftdame' zeg maar; Ze begeleid iedere rit. De man is gewoon een bewoner van een van de flats bovenop de berg. Hij vond het wat mooi dat wij erbij zaten en maakte dan ook graag ruimte voor me zodat ik een foto kon maken, hij snapte toch ook wel dat zijn dagelijkse ritje voor ons een bijzonder ritje was! Ik heb het zelfs aangedurfd om door het raampje wat hij open houd een foto naar beneden te maken. Die zien jullie nog wel eens verschijnen. Dit is overigens dezelfde 'coffin' als op de foto die ik gisteren plaatste. We hebben ook nog in een andere vrij 'claustrofobische' variant gezeten.

De kabelbanen in Chiatura zijn in het Sovjet-tijdperk aangelegd als openbaar vervoer. De banen werden gebouwd om arbeiders makkelijk te vervoeren die in de mijnen naar mangaan groeven. Zo'n zestig jaar later zijn nog altijd veel van de 21 kabelbanen nog steeds in gebruik als een soort van luchtbuslijnen. Nu nog zijn de kabelbanen in Chiatura de snelste en handigste manier voor forenzen om door de stad te reizen.

Niet iets wat je met een groepsreis aandoet... (in ieder geval 'nog' niet) Maar gelukkig reisden wij zelf met een gehuurde auto en konden we deze plaats dus wel aandoen. Een van de toppers van onze reis qua belevenissen!