Nog even de toerist uithangen
Shanghai
China
Mireille
Nog even de toerist uithangen
Een van de laatste dagen met mijn zus samen in Shanghai, zowaar scheen de zon bij het opstaan na vele dagen nattigheid en grauwheid. We snelde naar ons 10 buffettenontbijt in ons Shangri-la hotel. Het is iedere ochtend moeilijk kiezen of we nou Continentaal, Japans of misschien vandaag wel Maleis zullen ontbijten. Het tropisch fruit blijft altijd vaste prik. Wat een decadentie bedenk ik me wel.
Na het ontbijt vertrekken we met ons Chinees adressenbriefje in de hand met de taxi naar de Longhua tempel. Het blijkt niet zo toeristisch te zijn, waarschijnlijk omdat het aan de rand van de Shanghai stad is. Een grote tempel, nog in gebruik door monniken en Buddhistische belijdende Chinezen. De Monniken lopen rond in hun gele en bruine tenues, sommige met een (soort) bont muts en hun zacht bruine enkelhoge pantoffelschoentjes. Uitgebreid kunnen we de tempelbezoekers bewonderen terwijl ze door hun geloofsrituelen gaan van het bidden, wierrook aansteken, nepgeld verbranden en gebedslintjes ophangen. Om 12 uur na een monnikenparade over de tempelgalerijen werd van de belangrijkste tempelruimte de deuren dichtgedaan voor pottenkijkers, tijd voor het middaggebed. Ondertussen is er volop bedrijvigheid in de keuken en komt de rijstfiets met grote pannen hard aan gesjeesd. Tussen de tempel gebouwen zijn vele bouwvakkers druk aan het werk om de stoeptegels te repareren en de pagoda een grote opknapbeurt te geven. Bijzonder om te zien hoe anders dat er aan toe gaat in vergelijking met Nederland. Bamboe een belangrijk materiaal voor de stellages en het aantal bouwvakkers is hier wel drievoud van Nederland.
Daarna met een ander briefje in het Chinees voor onze volgende bestemming. Een stukje communistische historie in Shanghai kan niet ontbreken in onze toeristische tour. De locatie waar we heen gaan is waar ‘The 1ste Nationale Congres van de CCP’ (Chinese Communist Party) bij elkaar kwam en zich vormde in juli 1921, het is nu een museum. Gevestigd in de Franse Concessie in de trendy wijk Xintandi. Een wat vreemde juxtapositie, want wat een contrast met de moderne eigentijdse ontwikkeling die er nu is in de wijk. Grappig hier is de entree gratis (propaganda stunt?) wel is de controle streng – het flesje water wat ik bij me had moest ik terplekke een slok nemen! ‘Drink!’ werd er gecommandeerd door een streng uitziende politieman. Ik moet zeggen dat ik het gehele museum bijzonder en interessant vond, het is eigenlijk zoiets ‘ver van mijn bed’ en nu krijg je een kijkje in het Communistische verleden. Gelukkig zijn veel teksten naast Chinees ook in het Engels wat erg prettig is voor het snappen. Er staat nog een communistisch ‘Must-see’ op ons lijstje, namelijk het huis van Sun Yat-Sen en het naastgelegen museum over deze man. Sun Yat-Sen’s vroegere huis is eveneens gelegen in de Franse Concessie, vroeger had de straat de prachtige Franse naam ‘Rue Moliere’. Wat mij vooral verbaasde was hoe Europees het huis was ingericht, ik had van een revolutionaire man meer soberheid verwacht – dat was er zeker niet. Van daar hebben we heerlijk gewandeld door de prachtige beboomde straten in de Franse Concessie.
Eigenlijk wil mijn zus nog een echte staatswinkel zien. In de Lonely Planet (wel 6 jaar oud) lezen we over de ‘No 1 store’. Tot onze grote verbazing is het verre van een wat wij denken dat een staatswinkel is. Hoogstwaarschijnlijk bestaat zoiets zelfs niet meer in Shanghai. De eerste afdeling waar we opstuiten is de Appel I-phones en andere Appel gadgets. Daarna komen worden we nasal bedwelmd door de geuren van de Lancome, Chanel en Yves St Laurent cosmetica en parfumerie om vervolgens zowat over de chique tassen van de meest dure merken te struikelen. Gauw wegwezen!
Shanghai is bekend om haar Art-Deco hotels uit de jaren ’30, we doen een rondje hotels gluren! We bezoeken het donkere ‘Park Hotel’ die uitkijkt op Renmin park, het chique net opgeknapte ‘Langham Hotel’ met harp spelende dame in de lounge en ‘The Metropole’. Geweldig wat een gebouwen! De een wat mooier opgeknapt dan de ander. Toch als je van deze stijl van architectuur houdt en de fantasie hebt hoe het er toen aan toe ging vroeger is het erg leuk om samen te ondernemen.
Helaas is het net spitsuur en een taxirit in Shanghai is sowieso al een rit van tientallen hartverzakkingen. Een taxirit is een menging van chaotisch rijgedrag, toeteren, Formule 1 coureurschap, zonder enige begrijpbare verkeersregels, ieder voor zich zigzaggend door het verkeer. Ughhh, en nu om 17 uur…..Whaahaaaa dit wil ik niet zien! We staan nog net niet stil in de verkeerstunnel onder de Huangpu rivier richting Pudong, ongelooflijk wat een verkeersaders onder de rivier. Heelhuids arriveren we bij ons hotel. De toeristische dag beëindigen we met een zonsondergang op het Starbucks terras op de Pudong boulevard aan de Huangpu River met een XL café latte en een chocolade muffin. Het is óók drukverkeer op de rivier.
Foto's
