Met de Trans Mongolië Express door de Gobi woestijn richting de Chinese Muur

Door: Fredenpetra

Geplaatst op Jul 6, 2011

Gobi Woestijn/Beijing - China
Het opstaan de volgende dag valt niet mee, niet omdat het nog zo vroeg is maar met name van het paardrijden van gisteren. We hebben last van klotsballen en open bilspleten;-) en natuurlijk de bijbehorende spierpijn. Maar toch hebben we het er allemaal voor over want het was echt leuk! Maar goed, de reis gaat verder en om 6 uur vertrekt de bus naar het station van Ulaan Baator. Hier krijgen we de tickets voor het laatste gedeelte van de treinreis naar Beijing.Als inmiddels ervaren treinreizigers instaleren wij ons en gaan eerst nog even slapen. Na het ontbijt is het uitzicht echt ongelofelijk mooi. Heel wijds, groen en onbeschrijfelijk. Maar naarmate de treinrit vordert wordt het landschap steeds kaler en in de middag maken we kennis met de Gobi woestijn. En hier wil je je ergste vijand nog niet laten wonen. Wat een troosteloze bende is het hier. Zand, gruis en puin en nog steeds zien we hier gertenten. Waar kunnen deze mensen überhaupt nog van leven? Tegen het eind van de middag zakt bij iedereen de stemming een beetje. Het bier is op, er kan niet meer gegeten worden in de restauratie (dankzij twee Duitse/Zwitserse groepen).
In de loop van de avond bereiken we de Mongools/Chinese grens en gaat opnieuw de papierwinkel weer van voor af aan beginnen. Vele formulieren moeten ingevuld worden en alle stempels worden weer gezet. Vervolgens rijden we na 2,5 uur weer verder naar de Chinese douane en begint het riedeltje weer van voor af aan. En als je denkt dat je dan alles gehad hebt dan moeten ook de onderstellen van de trein nog verwisseld worden!!!! Dus de gehele trein wordt een loods ingereden, alle wagons worden losgekoppeld, de wagons worden door een lift opgetild, wielen er onder vandaan, nieuwe wielen eronder, lift laat wagon weer zakken, wagons weer aan elkaar en ruim 1,5 uur later mogen we eindelijk verder rijden. En even voor de goede orde; al deze tijd zijn de wc's gesloten! Gelukkig hadden we een lege 1,5 liter fles om te plassen en een Pringle's tube om te poepen! Beide uiteindelijk niet nodig gehad….maar toch;-)

De laatste uurtjes in de trein is iedereen het wel zat. Iedereen hangt een beetje voor het raam en staart wat naar buiten. Er wordt nog weinig gepraat, maar opeens gaat er een oorverdovend gejuich op, want de Chinese Muur is in zicht. De trein maakt een speciale pitstop en iedereen krijgt de kans om een foto te maken. Na 8000km treinen zijn we dan bijna bij het eind station. Op het perron nemen we afscheid van onze nieuwe vrienden en gaan verder met een nieuw avontuur: China!