Beijing
De welbekende Pekingeend in Beijing
Ten beginnen van mijn reis naar China heb ik vele websites bezocht over de bezienswaardigheden van Beijing en Hong Kong. Ik ging namelijk een vriend van mij opzoeken die zich de afgelopen maanden bezig hield met het trainen van middelbare scholieren. Hij moet als voetbaltrainer van de Nederlandse school het Chinese voetbal opkrikken. Een zware en misschien wel een onmogelijke taak. Zo dient hij zonder tolk 60 tot 70 kinderen in bedwang te houden en ze ook nog de fijne kneepjes van het voetbal bijbrengen.
Hij geeft zijn trainingen in het zuiden van China, te weten Beihai. Mijn eerste indruk in China wilde ik echter ergens anders opdoen. Zo kwam ik al snel uit bij Beijing (Peking) en Hong Kong. Wij spraken af dat hij de reis naar Beijing zou maken en we elkaar daar zouden zien. Zo gezegd, zo gedaan. Zo stond ik na 4 maanden en een vliegreis van 9,5 uur weer oog in oog met mijn goede vriend, Frank.
De naam van dit blog heb ik de welbekende Pekingeend in Beijing genoemd. Misschien willen jullie wel helemaal niet weten hoe en waarom ik naar China ben afgereisd en wachten jullie op de verhalen over het eten in Beijing. De eerste vraag is echter hoe je in China al dat eten naar je mond brengt... Chopsticks! Maar wat is het verhaal hierachter en hoe gebruik je deze stokjes.
Om een idee te geven hoeveel eetstokjes er in China jaarlijks worden gebruikt.. 15 miljard!! Een groot aantal en dus ook wel belangrijk om te weten hoe je deze stokjes gebruikt. De stokjes worden geserveerd als een geheel. Je dient deze stokjes zelf van elkaar los te maken. Ze zitten aan elkaar vast om te laten zien dat ze nog niet gebruikt zijn. In de wat duurdere restaurants krijg je echter soms losse stokjes. Deze chopsticks worden hergebruikt en worden (hopelijk) zorgvuldig schoongemaakt.
Het is erg belangrijk om te weten hoe je omgaat met de stokjes. De regels kunnen namelijk streng zijn en je kan er Chinezen mee tegen de borst stoten als je handelingen er mee doet die voor ons niets betekenen maar voor de Chinees erg belangrijk zijn. Zo is het bijvoorbeeld uit den boze om met je stokjes op de rand van een kom of bord te tikken. Het zijn namelijk de bedelaars die dit doen om je aandacht te trekken, Het is enorm onbeschofd om met uw eetstokjes door het eten te 'graven' en te zoeken naar bepaalde ingredienten/stukjes. Gewoon netjes opscheppen en opeten. Dit graven verwijst namelijk naar het graven van een graf of iemands graf. Erg onbeschoft dus. Als je aan een tafel zit met meerdere mensen is het gebruikelijk om de oudsten van de tafel hun eetstokjes als eerste op te laten pakken. Dit is een teken van respect en zorgzaamheid. Zorg daarom dat u de ouderen hier altijd kans toe geeft. Er zijn naast deze etiquette nog veel meer regels waar je op zou moeten letten dus voordat je naar China gaat (of naar een ander land waar ze met stokjes eten) is het raadzaam even op te zoeken wat wel en wat niet kan.
De brandende vraag is echter wat kan je allemaal met die stokjes eten in China. Nou ik kan jullie vertellen heel veel. Maar als er een gerecht onlosmakelijk verbonden is met de stad Peking moet dat wel de 北京烤鸭 (peking eend) zijn. Lettelijk betekent het geroosterde eend uit Beijing. Ik heb opgezocht op internet hoe de eend wordt gefokt en hoe deze wordt klaargemaakt maar om jullie dit te besparen ga ik hieraan voorbij. In de verscheidene restaurants in Beijing wordt de eend anders klaargemaakt en anders geserveerd. Toen ik zelf de eend mocht proberen stond de kok even verderop de eend klaar te maken. Wij kregen in beginsel de huid om te proeven. Lekker knapperig en heerlijk van smaak. Als dit een voorbode was voor wat me nog kregen dan doe mij maar iedere dag zo'n eend! Wat een genot.
Naast de in hele dunne plakjes gesneden Pekingeend kregen wij ook pannekoekjes geserveerd krijgen. Deze worden ook wel lentepannekoeken, genoemd. De ober van het restaurant heeft ons voorgedaan hoe je zo'n pannekoek klaarmaakt. Een pannekoekje, kleine stukjes eend en daarbij de lente-uitjes en in lange reepjes gesneden komkommer, leg je op de kleine pannekoek. Naar wens kun je dan nog saus toevoegen. De meest gebruikelijke sauzen die op tafel zullen staan zijn zoete bonensaus en hoisinsaus. Nadat je overal een kleine portie op je pannekoek heb gelegd rol je deze tenslotte op, waarna je de rol met je handen of met stokjes kunt eten. Heerlijk.
Een smaakvolle ervaring. Nu kan je wel alle bezienswaardigheden opzoeken en alles gezien hebben in Beijing maar als je geen Pekingeend hebt gegeten heb je een grote ervaring gemist. Ik kan het dan ook iedereen aanraden om dit te gaan eten. Het is wel prijzig in verhouding met andere gerechten in Beijing maar het is meer dan waard.