Een ding is zeker. Als je fietst heb je vaak zin in iets. Dus als we iets van eten zagen stopten we bijna altijd. Deze dames zaten met een wafelijzer een soort wafeltjes te bakken boven een houtvuurtje met iets van zaadjes erin en rolden die op tot een hoorntje. Of we wat konden kopen. Natuurlijk kon dat, en we kregen een zak vol. En betalen. Nee dat ging niet gebeuren.
Cambodja zo arm en zoveel gekregen onderweg. Hoe lief !
Ze smaakten lekker knapperig.