11 dagen Bhutan

Door: Bevanvarik

Geplaatst op Oct 22, 2008

We zijn weer terug in Thailand en kunnen dus weer volop internetten. Bhutan was een zeer bijzondere ervaring en heeft bij mij gemengde gevoelens achter gelaten.......het is een prachtig land met een zeer diverse natuur, bijzonder vriendelijke mensen en een geheel eigen cultuur. De spiritualiteit zie je werkelijk in alles continue terug komen. Wat bij mij gemengde gevoelens teweeg bracht is het feit dat je als toerist per dag een aanzienlijk bedrag moet besteden en dat je niet duidelijk ziet dat dit bij de lokale bevolking terecht komt. Men krijgt wel gratis gezondheidszorg en school, maar het school systeem is puur gericht op hele basale dingen. Verder door leren zul je in het buitenland moeten door en daar heeft men geen geld voor. Men is ook absoluut niet leergierig (in ieder geval onze gids en chauffeur niet). Ik weet niet of dit komt omdat studeren überhaupt geen optie is voor de meeste mensen of omdat zij enorm trotst zijn op hun land en vinden dat er geen beter land bestaat om in te leven dan Bhutan. Wel erg jammer, want wat is er nu leuker dan nieuwe dingen en culturen te leren kennen en om elkaars gebruiken te lachen! Wij zijn in ieder geval weer een hele ervaring rijker!

Om bij het begin te beginnen........alle huizen, gebouwen en dus ook de aankomsthal zijn in typische Bhutanese stijl gebouwd. Heel kleurrijk, de foto's laten zien wat ik bedoel. Later is ons verteld dat alle huizen aan strikte bouwregels verbonden zijn. Dus geen flats in Bhutan en alleen traditionele bouwstijl.

Het was even paniek bij de douane, want men kon ons visum niet vinden, dus zat er niets anders op dan de noodlijn in NL te bellen...arme man, want het was in NL 3.00 's ochtends. Maar na vele stapels met mappen en twintig visums te hebben bekeken (we hadden gewoon op andermans naam het land binnen kunnen gaan) popte daar toch onze naam op. De gids en chauffeur stonden keurig op ons te wachten en brachten ons naar ons hotel. Oké, dat was even slikken.....we wisten dat een vijf sterren hotel in Thailand iets anders zou zijn dan een vijf sterren in Bhutan, maar dit deed mij sterk terug denken aan schoolkamp.........en vanaf vandaag zouden de hotels alleen maar minder worden! Dus even diep adem halen en knopje om zetten en genieten van de ongelooflijk mooie natuur. Het grappige is dat wij na 8 dagen door Bhutan te hebben gereisd de laatste twee nachten weer in dit zelfde hotel moesten overnachten en dat wij toen wij terug kwamen dit hotel ongelooflijk schoon vonden in tegenstelling tot de eerste nacht! Grappig hoe snel je aan alles went.

Ik heb een “ kleine selectie “ van onze foto's gemaakt en ga ze nu proberen te uploaden. Ik kan denk ik nog heel lang doorgaan met verhalen te schrijven over Bhutan, maar die bewaar ik voor een gezellig avondje met familie en vrienden onder het genot van een glaasje wijn!

Toch nog even een paar anekdotes dan.......Onderweg ontmoette ik een dame die een aardige vergelijking maakte (voorzover je Bhutan ook maar ergens mee kan vergelijken); spiegel het aller aller mooiste plekje in Zwitserland en projecteer dat over een heel land. Wellicht dat dit jullie een beetje een beeld geeft wat we allemaal hebben gezien.

Op een middag dachten Marcel en ik even rustig aan de rivier een boekje te gaan lezen en werd het ons nogmaals duidelijk dat wij de attractie waren! Vooral de schooljeugd wil graag hun engels oefenen en er was een klein knaapje bij die indruk op mij maakte. Eerst vroeg hij hoe ik Bhutan vond en waar ik vandaan kwam en waar Nederland lag (eindelijk een leergierig iemand!) en daarna of ik ook broertjes en zusjes had. Toen ik hem vertelde dat ik twee zussen had maar geen broers, zei hij troostend “ dan zal ik je broer zijn!”. Bhutanezen kennen hele grote families en dus vond hij dat ik ook een broer moest hebben.
Even later liet zijn vriendje het magazijn van zijn speelgoed geweertje in de rivier vallen. Ik had verwacht dat er een verwijtende reactie zou komen, maar er gebeurde helemaal niets! Zelfs geen uitroep van “ o, jammer, helemaal niets. Dat is iets typisch Buddistisch: zolang je niet naar iets verlangd kun je ook geen pijn hebben als je het kwijt raakt.

Nu ik ga nog even genieten van het Thaise strand. Aankomende zaterdag moeten we weer naar huis. Groetjes allemaal!

Bianca