De vakantiecompetitie, The game is on!!!
Mpumalanga
Zuid-Afrika
Ikkie77
De vakantiecompetitie, The game is on!!!
Gekromde tenen krijg je er van.
Mensen die alles beter weten, meer hebben gedaan, meer hebben gezien.
Altijd maar weer groter en beter dan jij.
Nergens was dit zo erg als tijdens onze laatste reis naar Zuid-Afrika in oktober 2014.
Natuurlijk word je thuis al helemaal gek gemaakt door mensen dat je toch echt de Big Five moet spotten. De Big Five niet gezien staat ongeveer gelijk aan Zuid-Afrika maar voor de helft beleefd te hebben. Had je net zo goed niet kunnen gaan.
Ik en mijn vrouw hielden al in ons achterhoofd dat we misschien niet eens een olifant zouden zien. Het zijn wilde dieren dus je weet het maar nooit. Tot nu toe hebben we veel geluk gehad tijdens het spotten van wildlife in verschillende landen. Beren in de USA, gibbons en wilde olifanten in Thailand en een complete menagerie aan diersoorten in Canada. Waarom zou het lot ons nu weer gunstig gezind zijn?
Al op onze eerste game drive in de eerste vijf minuten stonden we oog in oog met een leeuwin. Onze adem stokte en de adrenaline gierde door ons lijf. En toch na vele game drives bleef het bijzonder om al die dieren in het wild te zien. Van de kleine mangoest en luipaard schildpad tot de witte en zwarte neushoorns, iedere keer hadden wij een gevoel van euforie als we een dier tegenkwamen. En ik kan je zeggen dat zijn er heeeel veel geweest.
Back to the point van mijn allereerste blog, de zogenaamde vakantiecompetitie. Wat versta ik hieronder. Dat zijn mensen die het niet kunnen laten om een gewillig slachtoffer (mijn vrouw en ik zijn vaak de klos omdat wij schijnbaar makkelijk benaderbaar zijn) uit te kiezen en die te overspoelen met vragen en (proberen) te overdonderen met hun reiservaringen van de huidige reis en de reizen die ze in het verleden gemaakt hebben.
Hebben jullie al een luipaard gezien? NEE!!!! Nou wij wel hoor, wel twee keer! Ja, had je daar maar naartoe moeten gaan....
Waar gaat jullie reis verder nog naartoe? Voordat je antwoord kan geven nemen ze al ongevraagd plaats aan je ontbijttafel en vertellen ze in geuren en kleuren (inclusief tablet) wat en waar ze geweest zijn en hoe lang de reis nog gaat duren. Zonder daarbij vaak te vragen wat wij gaan doen. We wisten niet hoe snel we de Drakensbergen in moesten vluchten. Maar helaas daar aangekomen werd het niet veel beter want daar kwam het volgende ANWB echtpaar aangestapt, dat we toch echt die wandeling moesten doen want als je die niet doet, nou nou nou, wat zouden we dan toch spijt krijgen! En dat we die wandeling toch echt binnen 3 uur moeten doen want dat hadden zij ook gedaan. Zucht, zucht driedubbel zucht.
Wij blijven vriendelijk lachen en knikken maar in gedachten had ik ze allang van de hoogste top van de Drakensbergen laten abseilen, maar dan zonder een kabel.
Zo zijn er talloze voorbeelden die ik kan geven. Maar wat ik niet snap is dat het eigenlijk altijd Nederlanders zijn die dit doen. Hoe komt dat toch? Wat maakt het dat de Hollanders zo'n ongecontroleerd haantjesgedrag vertonen in het buitenland? Het lijkt wel een continue wedstrijd ver plassen waar je onbewust in beland bent.
Afijn, met die olifanten is het wel goedgekomen. Om nog even terug te komen op die Big Five.....het luipaard hebben we niet gezien. Vonden we dat erg? Nee, want we hadden zoveel ander moois gezien en meegemaakt en dat koesteren we voor altijd in onze gedachten.
Foto's
