Tijdens een reis door Zuidelijk Afrika eind 2019, begin 2020 hebben we in Zuid-Afrika in KwaZulu-Natal een tocht gemaakt langs de bekendste slagvelden en monumenten die het land gemaakt hebben. Zuid-Afrika is een land waar wel altijd om lijkt te zijn gevochten. In elk geval gingen er de laatste twee eeuwen nogal wat bevolkingsgroepen met elkaar op de vuist. Zulu’s vochten burgeroorlogen uit, streden tegen de van de Nederlanders afstammende Afrikaners en de Britten. En ook die Afrikaners en Britten gingen elkaar te lijf. Allemaal in het hart van de provincie KwaZulu-Natal. De oorlogen sloegen de piketpaaltjes waarlangs Zuid-Afrika zich in de twintigste eeuw zou ontwikkelen.Een van onze bezoeken was aan de locatie van een hoogtepunt van de oorlog tussen de Zulu’s en Afrikaners : De slag bij Bloedrivier/Ncome.
Op een kale vlakte staan nu 64 bronzen replica’s op ware grootte van ossenwagens in dezelfde ronde formatie opgesteld als tijdens de slag bij Bloedrivier op 16 juli 1838. Slechts 464 Afrikaners laadden destijds binnen die cirkel aan de oever van de rivier Ncome hun geweren door. Ze gebruikten de ossenwagens als schild tegen de ruim 12.000 Zulu-strijders die aanvielen. 3000 Zulu’s stierven, slechts drie Afrikaners raakten gewond. Aan de andere kant van de Ncome-rivier staat een Zulu-gedenkcentrum.
De gidsen aan de twee zijden van de rivier verschillen van mening over wat de aanleiding was van de veldslag, over bijna alles eigenlijk, behalve het feit dat de Zulu’s verloren. In de Afrikaner mythologie nam de slag bij Bloedrivier al snel een centrale plek in, 16 juli werd een feestdag. Dat is de datum overigens nog steeds, alleen heet hij nu Verzoeningsdag.
Op deze locatie is ook een camping en een herdenkingsmuseum, wij waren de enigen die overnachten op de camping en daardoor kon ik 's-morgens vroeg in alle rust bijgaande foto maken van deze bijzondere locatie.
Het bezoeken van deze indrukwekkende plek is zeker aan te raden als je in de buurt komt.