Zambia: een bezoek aan een plattelandsdorp en wandelen met leeuwen
Zuid Zambia
Zambia
Lione Kolsteren
Zambia: een bezoek aan een plattelandsdorp en wandelen met leeuwen
Om 5 uur wakker worden in het pikkedonker. Spullen bij elkaar zien te krijgen en op weg. Wederom een lange rechte weg, het is wat groener hier, mensen langs de kant van de weg waarvan het onduidelijk is waarom die hier zijn of wat ze doen (zo te zien niets…), wat vee, wat apen. Bij de grensstad Katima Mulilo de grens over: een gloednieuwe brug over de Zambezi rivier, de vierde grootste rivier van Afrika. De rivier is 3500 km lang en 190 km van waar wij nu zijn stort de Zambezi zich naar beneden met donderend geraas: de Victoria Falls. Het beeld in Zambia is aanvankelijk niet anders: een rustig naar de Zambezi aflopend glooiend landschap, waarna het aan de andere kant van de rivier (Zimbabwe) weer wat omhoog loopt. Dorpjes met hutten. Echt platteland.
We slapen de komende twee nachten in Livingstone, een snel groeiende stad. Het toerisme aan de andere kant van de Victoria Falls (Zimbabwe) is vanwege de rampzalige toestand in dat land volledig ingestort. Zambia (Livingstone) profiteert daarvan. Uiteraard zijn er de Falls om te zien, maar er wordt een scala aan activiteiten aangeboden. ’s Middags laat maken we de wandeling langs de Zambiaanse kant van de Falls. Een mooi wandelpad langs een diepe kloof vanwaar je een prachtig zicht hebt op de overkant van de kloof, waar het water naar beneden dondert. Helaas is er aan de Zambiaanse kant steeds minder water. 2/3e van de Falls liggen in Zimbabwe en zijn vanuit Zambia niet te zien. Je kunt over een brug naar “de andere kant” lopen. Het kost je wel wat extra dollars aan visakosten: vraag bij je entree in Zambia om een “double entry” om vanuit Zimbabwe naar Zambia te kunnen terugkeren. Dat kost 30 US dollar extra boven op de 50 dollar om Zambia in te komen. Het visum om Zimbabwe in te komen kost je nog eens 50 US dollar. Canadese reisgenoten betaalden zelfs het dubbele: speciaal tarief voor Canadezen omdat even daarvoor de Canadese premier iets onaardigs had gezegd over Mugabe! Dat zegt toch wel iets over dit regime! Wij zelf houden het bij de Zambiaanse kant. We hebben na onze prachtige wandeling van 2 uur langs de watervallen voldoende gezien. Het is een rustig gebied, waar je lekker relaxed kunt wandelen en geen toeristencircus zoals je zou kunnen verwachten bij dit soort attracties. De natuur is zo veel mogelijk de natuur gelaten.
De volgende ochtend bezoeken we een authentiek Zambiaans plattelandsdorp, Mukuni. We wandelen, onder begeleiding van een gids die in het dorp woont, rustig door het vrij grote dorp. Overal compounds: een verzameling hutten, ommuurd door rieten matten, waar een familie woont. Opvallend is dat nogal wat grootmoeders voor hun kleinkinderen zorgen. De midden-generatie is er vaak niet meer: overleden aan AIDS. Het is rustig in het dorp en de mensen gaan gewoon door met hun dagelijkse bezigheden. Alleen soms, als Lione haar camera tevoorschijn haalt, verschijnen opgewonden groepjes kinderen. Ze vinden het erg leuk om op de foto te gaan! De sfeer is erg ontspannen en wij krijgen een goede indruk van het dagelijkse leven hier.
s’ Middags volgt een ander hoogtepunt. In het Mosi-Oa-Tunya National Park langs de Zambezi rivier gaan we wandelen met leeuwen. Deze trip wordt aangeboden als Lion Encounter (in het kader van het ALERT programma) en is pas sinds kort (vanaf 2009) mogelijk. Het gaat om jonge leeuwen tot maximaal 18 maanden, die hier worden opgevangen maar zich verder vrij in het park bewegen. Na uitleg (niet bukken, niet springen, niet schreeuwen, rustig lopen, alert blijven, achter je kijken….) gaan we met de jeep het park binnen en beginnen met onze wandeling. Er lopen vier gidsen met ons mee, dus we zijn “redelijk” afgeschermd, maar waakzaamheid blijft geboden.
Daar liggen ze dan: twee bijna volwassen leeuwinnen, lekker te soezen in het gras. Het is een onbeschrijfelijke ervaring: voor het eerst in ons leven staan we vlak naast twee leeuwinnen. Na ze bewonderd en (voorzichtig!) geaaid te hebben, moeten de leeuwinnen in actie komen: er gaat gewandeld worden. Het doet in de verte denken aan je hond uitlaten, maar toch ook weer niet: je bent je steeds bewust van de mogelijkheid dat een leeuwin uit nieuwsgierigheid op je af komt rennen of tegen je opspringt. Het is de meest bijzondere wandeling die we tot nu toe hebben gemaakt: een geweldige belevenis. De leeuwinnen wandelen rustig met ons mee, af en toe springen ze in een boom of zijn ze alert als in de verte wat antilopen opduiken. Maar erg actief zijn ze nu ook weer niet, ze zijn duidelijk gestoord in hun middagslaapje! Andere gidsen hebben de weg voor ons vrijgemaakt door een olifant en een paar buffels van ons vandaan te houden. Je bent je er niet zo van bewust, maar hier kun je allerlei onverwachte en “bijzondere” ontmoetingen hebben. Een beetje spannend is het wel allemaal.
Uiteraard is dit een uitgelezen gelegenheid om mooie foto’s van dichtbij te maken. De wandeling, die 2 uur duurt (na afloop krijg je drankjes en hapjes en tot onze grote verrassing ook een videofilm van de wandeling!), is niet echt goedkoop: 115 US dollar, maar het grootste deel gaat naar het goede doel: het in stand houden van het project en dus een bijdrage aan het voortbestaan van de soort. Ik vond het erg bijzonder dat deze mogelijkheid, een unieke gebeurtenis, er is en ik kan het dan ook absoluut aanraden! Het is niet alleen een unieke ervaring voor jezelf, maar je doet er echt goed werk mee. Men is bijzonder blij met je komst!’s Avonds blikken we uitermate tevreden over deze twee activiteiten van vandaag terug. We zouden nog wel langer in Zambia willen blijven, want er is hier meer te doen en het land bevalt ons prima. Maar ja, de route staat vast, en morgen gaan we naar Botswana.
Foto's
