Onderweg in de Matatu.
Oeganda
Afrika
HRoddenhof
Onderweg in de Matatu.
Een zak aardappelen, 2 zakken Matoke bananen, een tas met vier kippen drie grote koffers, een oneindige stoet mensen, moeders met baby, s op de rug, een man met een enorme computer monitor en nog wat ondefinieerbaar spul. Alles in een taxibus gestouwd. De bijrijder roept z, n klanten, vandaag heeft hij een attractie. “Kom in deze bus, zelfs 2 Mzungu, s rijden mee “ Wij, Tembo, Karin en ik zijn opweg naar een naburig ziekenhuis in Kalitzio. 12 km van Kiotera. Naast me zit een vrouw te zogen, buiten loopt een vrouw met 4 kinderen allemaal met een geit aan het touw, grote ossen met enorme horens lopen te grazen. Bananen, grote groene trossen voor de Matoke worden gekapt en hoog opgestapeld op de fiets naar de markt gebracht.
Twee halfnaakte mannen staan zich in het zweet te werken met een hak, maken een stukje leemgrond los en modderig om later bouwstenen te maken. Stapels stenen staan in de zon te drogen. Een groepje meisjes loopt lachend met 20 lt. water op hun hoofden een zandweggetje in. Een vrouw gaat helemaal verscholen onder een enorme stapel bananenbladeren, alleen haar benen en een stukje van haar bonte rok zie ik nog. Niemand loopt met lege handen hier, al is het maar met een plastic tasje.
Veel te snel zijn we bij het ziekenhuis, ik probeer zonder op de kippen te gaan staan uit te stappen. We worden hartelijk ontvangen door de administrateur, de hoofdarts was afwezig. We stellen ons voor en Tembo legt uit wat de bedoeling is. Ik licht een en ander toe, en 10 min later staan we buiten met een afspraak voor as maandag. Wouter en ik gaan dan hier aan de slag. Het vinden van vervoer terug kost enige moeite. Uiteindelijk vinden we een taxi waar we met z, n 4en op de achterbank, oké, en met 5 mensen voorin, waarbij de chauffeur op de schoot van een stevige dame zat. Ik durfde niet te kijken hoe hij schakelde.
Foto's
