Vorige maand was ik in Niger om het befaamde Gerewol-festival te bezoeken. De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (koeien met enorme horens, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Na een paar dagen is het water dermate vervuild,dat ze met hun kudde op zoek moeten naar een nieuwe poel.

De verschillende families zetten een provisorisch kamp op tussen al het vee. Wij mochten met ons vijven, na toestemming van de ‘chief’, daar ook bivakkeren. Echt goed slapen lukte niet. Het was er erg heet. Dus nog voor zonsopgang was ik mijn tentje al uit om wat rond te struinen. Er is altijd wel iets te zien en te beleven. Terwijl ik rond liep, zag ik deze vrouw verzonken in gedachten zeker een minuut lang roerloos stilstaan. Met haar hand hield ze de hoorn van een koe vast. Even later ging ze de koe melken. Een bijzonder moment …