Werkverschaffing in Bilene

Door: Renske

Geplaatst op Sep 15, 2009

Vrijdag 4 september vertrokken we naar Bilene om een weekendje lekker op het strand te liggen. Er waren al geruchten rond gegaan dat er daar dat weekend groot feest zou zijn, omdat de Lagoon opengebroken zou worden, maar wat moet je je daarbij voorstellen?
We kwamen aan het eind van de middag aan bij ons kampeerplekje bij Compleixo de Palmeiros en zetten onze tent, zonder dekzeil, op voor de nacht.

De volgende ochtend, 5 september, was het dan zover: de Lagoon van Bilene werd (weer) opengebroken naar de zee! Althans, we dachten dat het die ochtend ging gebeuren…
Om 8 uur gingen het dorpje in op zoek naar een leuk ontbijtplekje en daar vonden we de straten vol mannen, mannen met scheppen. Eerst dachten we dat het een grap was, maar toen we vroegen wat ze met die scheppen gingen doen was het antwoord dat ze vandaag de Lagoon open gingen breken, inderdaad, met hun schep! Aan de overkant van de lagoon sloot een soort grote zandbank de zee af van de lagoon en die zouden ze dus openscheppen.
Het Franse meisje dat mee was kende al wat mensen in Bilene en had geregeld dat we ’s middags mee konden met een boot om het schppen te bekijken.
We kwamen om 4 uur aan op het strandje, dat veel breder was dan we dachten en zagen nergens graafmachines. Wel heel veel mannen met scheppen! Het scheppen was nog niet begonnen, want de opening zou om 4 uur plaatsvinden, dus we waren net op tijd om de eerste schep mee te maken! Dachten we weer verkeerd… Het was een grote happening, maar wat bleek, in plaats van de 200 mannen die nodig waren, hadden zich op de een of andere manier 300 mannen aangemeld. Dus voordat er gegraven kon worden moest 100 man afvallen, maar dat bleek nog lang niet zo makkelijk, want ze konden met het graven 200 Mts (ongeveer 6 euro) verdienen en dat kunnen ze allemaal wel gebruiken. De beslissing hierover ging moeizaam: het ene moment stonden ze allemaal in rijen klaar om te scheppen en het volgende moment werd er in groepen heftig gediscussieerd wie wel en wie niet mocht scheppen en dit heeft zich in 1,5 uur wel vier keer herhaald. Al dit gedoe gaf ons de tijd om eens na te vragen waarom het meer met de zee verbonden moest worden. Dit was nodig omdat het waterpeil te hoog werd en hierdoor bijna de electricteitspalen raakte en om weer vis in de lagoon te krijgen. Het moest deze nacht gebeuren in verband met springtij, ’s nachts met eb zou er worden gegraven en de springvloed zou ervoor zorgen dat het gat op natuurlijke wijze groter zou worden. Ondertussen kwamen er ook nog walvissen langs, dus alle toeschouwers keken alleen nog maar naar de zee in plaats van het schouwspel van schreeuwende, discussieerende mannen.
Om half 6 was het dan zover, er waren nog 200 mannen over en die stonden in dubbele rijen opgesteld en toen: de eerste schep! Met veel enthousiasme, gezang en geschreeuw werd er uiteindelijk gegraven, maar we konden ons niet voorstellen dat ze de volgende dag werkelijk een gat zouden hebben gegraven dat de lagoon met de zee zou verbinden.

Zondag 6.30 uur: ‘De lagoon is leeg!!!’ Met deze kreet werden we ’s ochtends gewekt door een van de jongens die mee was. Niemand geloofde het, maar we stonden toch allemaal snel op om te kijken. Natuurlijk was het niet waar, maar tot onze grote verbazing zagen we al wel vanaf ons strand dat er een groot gat de lagoon met de zee verbond.
De 200 mannen hadden het dus echt voor elkaar gekregen om in 1 nacht zo’n grote geul te graven dat de Lagoon van Bilene weer een echte lagoon was en niet meer een zoutwatermeer.