Trektocht Marokko, Dag 15. Landrovertocht door de Jebel Sahro - Zagora
Zuid Sahara en oases
Marokko
Nelita
Trektocht Marokko, Dag 15. Landrovertocht door de Jebel Sahro - Zagora
Dag 15, Zaterdag 31 maart 2012. Landrovertocht door Jebel Sahro – Zagora.
Vandaag met de landrovers de Jebel Sahro over.
Wat een belevenis !!
Wij waren zonder dat we dat wisten in de landrover van de gids gestapt, dus we zaten helemaal goed !!
Met z´n zessen, ruimte genoeg !!
Zeker in het goede gezelschap van Yussaf, die erg van zijn land en de bevolking houdt.
Hij weet hoe om te gaan met de toeristen en laat ons de mooiste plekjes zien. Met 3 jeeps crossen we de stenen woestijn door.
Grote stofwolken maken het extra spectaculair.
Doordat we niet te dicht op onze voorgangers rijden hebben we een mooi uitzicht.
Het gebied is bijna onbegaanbaar.
Ruige bergen tot 2700 meter, dalen vol geërodeerde rotsen en gestolde lava en de steile wanden geven je bijna de indruk van een maanlandschap.
Dat wordt nog versterkt doordat veel rotsen blauw van kleur zijn.
Dit is weer een heel ander Marokko en het is geweldig om de verschillen te zien. We hebben lekkere muziek opstaan en Yussaf houdt veel fotostops en wijst ons de mooiste kenmerken van dit woeste landschap, de heerlijk geurende tijm en de oude kasba´s.
De kleine kinderen komen hier ook weer aanrennen als ze in de gaten krijgen dat er toeristen in aantocht zijn.
Yussaf houdt van de kleine kinderen van zijn land.
Achterin de jeep liggen sinaasappels, die hij aan de kleintjes geeft.
Ze laten zich ook mooi op de foto zetten, al kijken ze toch wel een beetje bevreesd naar die vreemde mensen met hun camera´s.
In het dorpje probeert de familie nog enig handwerk te verkopen.
De vrouwen willen toch niet zo graag gefotografeerd worden en dat is jammer, want het zijn erg mooie mensen.
We rijden weer verder over de wegen bezaaid met keien, dus stevig vasthouden is het advies.
Dan komen we een trekkende nomaden familie tegen.
Kamelen met hun jongen, alles bepakt en bezakt, zelfs de baby´s hebben een veilig en warm plekje op de rug van de kameel.
Ezels en huishonden, alles trekt mee naar de volgende plaats, waar ze hun kamp weer opbouwen.
Ze laten zich wél gewillig fotograferen en zijn blij met de dirham´s die ze daarvoor krijgen.
Dan kruipen we allemaal weer in de jeeps en genieten onderweg van de foto stops en de thé, die overal aangeboden wordt als we door een dorpje komen.
Na een poosje kunnen we weer even de benen strekken tijdens een prachtige wandeling tussen de steile wanden en hebben dan ineens weer een prachtig uitzicht in de vallei.
De stilte is overweldigend en heerlijk !!
Je waant je op enkele geiten na alleen op de wereld.
Plots komt er tussen de rotsen een mooie jonge nomadenvrouw met haar kindje te voorschijn.
De familie´s hebben hun kamp beneden in de vallei opgeslagen.
Als er toeristen komen laten ze zich even zien en vragen wat kleingeld als er foto´s gemaakt worden.
Deze vrouw was trots op haar kindje, dat goed vast zat op haar rug.
Ondertussen liep ze wol te spinnen en wilde heel graag voor ons poseren, al was ze in het begin wel een beetje verlegen.
Iedereen vervolgt het pad weer en na een klein uurtje komen de jeeps ons achterop en mogen we allemaal weer instappen.
Onderweg kwamen we nog een geitenhoedster tegen, die wel even brutaal in de camera keek en dan houden we halt in een kleine kasba waar onder een rieten dak onze laatste picknick wordt klaargemaakt.
We genieten ook hier weer van en van de prachtige omgeving. We zien de kleine stenen oventjes, die nog steeds gebruikt worden en de mooie schaduwen die nu over de bergen glijden.
We maken voor de dag/plak – en fotoboeken nog een paar groepsfoto´s en dan gaat de tocht verder door de oase, langs de Dra rivier.
Hier ligt de grootste palmeria van Marokko.
Ongelooflijk hoe groen hier het landschap ineens is door de ondergrondse rivier. Hier komen we zowaar nog verkeer tegen en door de smalle weg tussen het groen is maar plaats voor 1 voertuig, dus achteruit met die jeep.
Geen probleem voor Yussaf en waar plaats is passeren we elkaar en zeggen we elkaar gedag.
Dan komen we aan bij Akabar, een mooie auberge waar we afscheid nemen van Yussaf en zijn chauffeurs.
Daar staat onze bus weer klaar met Achmed en Ottoman, die vanmorgen een andere route hadden genomen.
Na de koffie stop in Nkob, in een mooie palmen en sinaasappeltuin met heel veel hebbedingetjes gemaakt van keramiek, rijden we door de prachtige grote palmeria, weemoedig omkijkend naar de mooie Dra rivier, door naar Zamora. Daar wacht ons een 4 sterren hotel met een geweldig zwembad, waar we nu wel gebruik van kunnen maken.
===========================================================
Foto's
