Vlaggen, herenbolwerken, dadels en pre woestijn dorpjes

Door: Mireille

Geplaatst op Jan 9, 2009

Onze reis gaat verder richting de Sahara:

Eenmaal uit de Todra kloof was het landschap kaal, vlak en saai. Vreemd na zo veel moois. Geen schaap te zien wat niet verwonderlijk was want er was geen grassprietje te zien net zo min mensen. Bij het binnenrijden van Er Rachida viel ons op dat de vrij saaie garnizoen stad volledig opgepimpt was met bijzonder veel rode Marokkaanse vlaggen en enorme rode sjerpen om gebouwen heen. En niet zomaar een paar vlaggen, het leek wel of iedere inwoner er straks een in de hand geduwd zou krijgen! Verder nogal saaie stad, ooit ontstaan voor het Franse legioenen leger nu vooral voor vele Marokkaanse leger departementen. We vervolgden onze weg door het saaie landschap, maar de vele vlaggen langs de weg zorgde voor een vrolijke noot. Wat we later begrepen zou de koning in het nieuwe jaar aanvliegen op Er Rachida en o.a. de steden Rissani en Erfoud aandoen.

Om bij de woestijn Erg Chebbi te komen rijden we door de Ziz vallei. Prachtige vallei met een aardige grote rivier die er door loopt en de grote dadelpalm aanplant irrigeert. Die Palmariëen zijn weelderig en groen en de huizen erbij zijn gebouwd met platte daken en veel terrassen langs de vallei heuvels waar de versgeplukte dadels op liggen te drogen. Ezeltjes liepen uit de palm plantages dik bepakt met grote takken beladen met dadels naar terrassen waar verschillende vrouwen bij elkaar zaten en de dadels van de takken afplukte en op de terrassen legde. Ik had graag fotos gemaakt, helaas wordt fotograferen niet gewaardeerd, vooral niet als een auto stopt en je met je camera er uit stapt. In ieder geval staat het beeld in mijn geheugen opgeslagen. Één dadelpalm produceert wel 30 tot 100kg dadels per jaar! Tussen de palmen wordt gerst, groente en ander granen verbouwd, duidelijk fertiele grond die goed geïrrigeerd kan worden.

Net voor Erfoud reden we door een eenvoudig zanderig kashba dorpje (Maalla?), wat gelijk opviel waren de vrouwen. De vrouwen waren nl helemaal verkleed in een zwarte doek – een Haïk – een gewaad van één stuk zwarte stof om het hoofd over de neus en over het hele lichaam gedrapeerd. Alleen een paar ogen zijn te zien en soms zag je een kinderkopje tussen de zwarte stof uitsteken op de rug. Wij vermoeden dat het markt dag was geweest want vele ezel karren werden volgeladen met deze zwarte bewegelijke punten, de ogen uit de punten keken ons aan in de auto en wij keken met verbazing terug. Wij verwonderden ons over het feit dat het in deze streek toch wel streng islamitisch is naast het feit dat het gemotoriseerde verkeer vooral ezelkarren of een brommer is. Ook dit was een mooi in het avondlicht tussen de palmariëen. Trouwens ook grappig te zien, soms kon een dame achter op de brommer bij (haar?) man, kuis zitten lukt dus niet, dus de haïk wordt omhoog gehesen en steken er twee kuiten in pantoffels onderuit! Tja hoe moet het anders. Soms wel met multi-gekleurde kniekousen, kuisheid of voor warmte?

In Erfoud besloten we om in een hotelletje te slapen wat door een vrouwen coöperatief gerund werd. Hotel Canne. De keus was ook niet ruim bezaaid in deze pre woestijn stad. Haha toen we aan kwamen bleken de vrouwen eruit gebonjourd te zijn en was het nu een heel heren bolwerk! De eet-zit-zaal was volgepakt met rokende, koffie en mint thee nippende mannen, die druk gesticulerend en schreeuwend naar een voetbal wedstrijd zaten te kijken op een mega TV scherm. Er was nauwelijks aandacht voor de drie dames die binnen stapte wat s‘avonds wel wat anders was! Achter de receptie ook heren die de blanke vrouwelijke verschijning wel voor het hotel wel bijzonder vonden. We besloten er wel te blijven en de kamers waren niet meer zo proper als in het boek beschreven was hoe de dames er voor zorgden. Maar ja wat kun je ook van heren verwachten ;-) toch goed geslapen – een bed is een bed! In het ‘stadje’ zelf is niet veel te beleven toch wel een heerlijke eet tent gevonden die zowaar ook een kerststal had! Ja niet zomaar een, maar met één kamelenhaar nomaden tent met baby Jezus in een hangmatje!
Wordt vervolgd! Groetjes Mireille