Chambre d'Hote in Madagaskar
Centraal Madagaskar
Madagaskar
Donna
Chambre d'Hote in Madagaskar
Vandaag gaan we slapen ' bij de mensen thuis', een toch wel spannende onderneming in dit ongelofelijk arme land.
Waar zouden we terecht komen!? Zouden we wel een 'beetje bed' hebben? En de wc?
Aan het eind van de middag arriveren we in het dorpje waar wij en onze reisgenoten zullen overnachten.
Wat een pech, in de loop van de middag is het gaan onweren en regenen en het is nog niet droog als we aankomen.
Er staat een welkomstcomite opgesteld van enkele dorpsoudsten en veel, heel veel, kinderen. Er zitten zelfs een paar muzikanten onder een afdakje voor ons te spelen! We zijn welkom, dat is duidelijk!
De bagage wordt uitgeladen en we worden verdeeld over een aantal huisjes. Wij gaan slapen bij papa en mama Rapoul.
We lopen achter papa Rapoul aan naar zijn huisje, voorzichtig, om niet uit te glijden in de bruinrode bagger en grote plassen. Tot onze verrassing hebben we een naar Malagassische maatstaven keurige slaapkamer, met een tweepersoonsbed, een stukje zeep, een rol toiletpapier en een kaarsje met een doosje lucifers. Papa Rapoul is ook heel trots op de kamer die hij ons aanbiedt!! Met een grote sleutel kunnen we de deur op slot doen. We zetten onze spullen neer en gaan naar het 'gemeenschapshuis', waar het bier klaar staat. In een grote keuken zijn de vrouwen van het dorp al druk bezig met de voorbereidingen voor het diner. Bij mooi weer is het diner buiten, met muzikale omlijsting. Het dorp heeft geen electriciteit, maar wel een speciaal voor de gelegenheid geleverd aggregaat, zodat de muziek via geluidsboxen te horen is. Dat gaat hem niet worden vanavond met dit weer, dus we gaan eten in het gemeenschapshuis. En het wordt een heerlijk viergangendiner! Toen het dorp met het chambre d'hote project begon om extra inkomsten te genereren, aten de gasten bij de mensen waar ze ook sliepen. Dat was geen succes en de vrouwen van het dorp zijn begeleid om te leren een maaltijd samen te stellen die voor ons westerlingen geschikt is (dat is natuurlijk heel betrekkelijk). Daarom is ook het gemeenschapshuis opgericht. Na het diner liep het hele dorp uit om met ons feest te vieren. De muzikanten bleven maar spelen en met z'n allen liepen we de polonaise door het gemeenschapshuis. De zelfgestookte rum kwam te voorschijn en de kindertjes waren niet bij ons weg te slaan. Een geweldig feest! Wat een ervaring!
In het donker met de zaklamp moesten we het huis van papa Rapoul vinden, maar ook dat lukte. Het toilet was buiten en zag er eigenlijk ook wel prima uit. Het bed bleek wel heel erg doorgezakt, dus van lekker slapen was geen sprake, ondanks de rum! En natuurlijk moesten we er s nachts uit om te plassen, met de bergschoenen door de bagger...
De volgende ochtend stond er warm water klaar om ons te kunnen wassen en stond er een prima ontbijt te wachten. Na papa en mama Rapoul met handen en voeten en wat Nederlandse kadootjes bedankt te hebben, trokken we verder. Een fantastische ervaring rijker...!
Foto's
