Lesotho
Armoede in Lesotho
Na de tocht over de Sani Pas kwamen we in Lesotho. Het is één van de armste, hoogste en koudste landen ter wereld. Je passeert eerst een huisje bij binnenkomst waar "Immigration" op staat geschilderd in een soort hanenpootachtige letters. Hierbij bedacht ik me wel wie hier eigenlijk naar toe zou willen emigreren. Verder stond er ook "Welcome to Lesotho" en dat gaf dan weer een welkom gevoel. De paspoorten moesten in dit douane kantoortje getoond worden. Het landschap is aan deze kant van het land kaal en uitgestrekt met hier en daar een paar armzalige hutjes. De bewoners dragen allemaal een deken over hun kleding vanwege de kou. De volwassenen een grote deken, de kinderen een kleintje. We hebben één van de huisjes bezocht en kwamen daar bij Carolina. Ze liet ons zien hoe ze brood bakte onder de grond en hoe ze vlees liet drogen op het dak. De gids vertelde ons over het zware leven wat deze mensen leiden. Hoe de jongens vanaf hun veertiende alleen naar de bergen worden gestuurd om man te worden en dat slechts enkelen naar school gaan in de grote stad aan de andere kant van het land. Het zijn voornamelijk herders die in dat gebied wonen en het is een strijd om in leven te blijven onder de harde omstandigheden. Wat een verschil met het rijke Zuid Afrika dat slechts een paar uur rijden daar vandaan is. Ik heb altijd gezegd dat ik nog wel eens terug zou willen naar dit ruige land om het uitgebreider te bekijken maar het is er tot nu toe nooit van gekomen. Het bezoek heeft wel diepe indruk op me gemaakt en eens te meer besefte ik hoe geweldig goed wij het hebben.