bootsafari, leuk die nijlpaarden tot de boot motor er mee stop!.
Rift Vallei
Kenia
Corriebalten
bootsafari, leuk die nijlpaarden tot de boot motor er mee stop!.
In een wiebelig motorbootje varen we langs de oevers omzoomd met papyrusplanten en grasweiden. Er lopen waterbokken en gazellen. In de ondiepe lagune zien we de prachtigste vogels, zoals pelikanen en aalscholvers. Ik ben in het paradijs... tot het motorbootje met pech stil komt te liggen.
Vanuit Nairobi zuidwaarts naar lake Naivasha, het grootste zoetwatermeer in 'De Grote Slenk', een 6400 km lange breuklijn die van Syrië tot aan Mozambique loopt. Het meer wordt omgeven door vulkanische rotswanden en staat bekend om zijn vogels en nijlpaarden.
Een grote visarend kijkt vanuit een boom over het meer. Een machtige vogel. Als wij voorbij varen spreidt hij zijn vleugels en vliegt met grote slagen de witte wolken tegemoet.
Naivasha komt van 'Nai posha', dat 'ruw water' betekent omdat in de middag stevige winden het meer een ruwe aanblik kunnen geven.
Nieuwsgierig kijken de nijlpaarden boven het water uit. Een van hen doet de bek wagenwijd open. De tanden zijn groot, kunnen een lengte krijgen tot maar liefst 50 cm. En ze zijn scherp doordat de tanden van de onderkaak en bovenkaak tegen elkaar aan schuren. Ik kan nauwelijks geloven dat deze loge beesten sneller kunnen zwemmen dan de meeste vissen. De gids vertelt dat hij hier niet kan stoppen: 'Veel te gevaarlijk met al die nijlpaarden. Hippo's blijven één van de gevaarlijkste dieren van Afrika.'
We varen tuffend langs het Crescent island, decor geweest van de film 'Out of Africa'. Op dit schiereiland leven zebra’s, gnoe’s, masai giraffes, dik-dik’s en impala’s. Verderop ligt nog een nijlpaardenfamilie in het water van het zonnetje te genieten. Jonge beestjes vlak naast hun moeder.
Dan valt er een stilte als de motor van ons bootje uitvalt. Niet meer aan de praat te krijgen! We dobberen steeds dichter naar de nijlpaarden die ons aandachtig in het oog houden.
Een duikt onder water. Nu ben ik het die tuurt. Waar is die dikbil?
Misschien vlak onder de boot?
Ineens duikt hij briesend 50 meter voor ons op, blaast de lucht met kracht uit zijn longen. Ik zie nog altijd het verschrikte gezicht van onze gids. Meneer Hippo blijft echter stil liggen en daar ben ik hem dankbaar voor.
Snel nadert ons een andere boot. Omdat ook deze gids onze motor niet aan de praat krijgt en we steeds dichterbij de nijlpaarden drijven worden we op sleeptouw genomen.
Moet eerlijk bekennen dat ik opgelucht ademhaal als ik veilig de walkant bereik. Maar het gevoel dat ik, net als David Attenborough, exotische diersoorten en landschappen in Afrika wil bewonderen blijft!
Foto's
