Overnachten of overleven in Maychew

Door: Travelbag

Geplaatst op Aug 16, 2015

Reizen door Ethiopië is niet anders dan door andere landen. Ten opzichte van 10 jaar geleden zijn de hotels erg verbeterd. Waar we toen af en toe nog in paardehok achtige vertrekken met twee bedden hebben geslapen, die wel schoon waren, zitten we nu in redelijk tot goede hotels, of toch niet?

Wij hebben een lange reisdag van Adrigat naar Maychew. Een plek om alleen te overnachten en dan weer weg te zijn. Deze dag zien we mooie landschappen en bezoeken mooie dingen onderweg. De dag kan niet meer stuk.’s Avonds rond 18.00 uur komen we aan bij ons hotel in Maychew. Het is inmiddels donker geworden, dus we zien niet zo goed waar we terecht komen. Als onze reisleider ons wil inchecken, krijgen we te horen dat er geen plaats voor ons is. Onze boeking is geannuleerd. Daar staan we, moe, vies en we hebben honger. We worden verzocht om even te gaan zitten, zodat onze reisleider op zoek kan gaa naar iets anders. Dat zal niet meevallen, want Maychew is geen wereldstad. Na een dik uur zien we hem weer aankomen. Hij heeft wat gevonden, maar zegt hij: heb geen al te hoge verwachtingen.

We stappen weer in de bus en rijden richting het gevonden hotel. De ingang belooft al niet veel goeds. Vervallen, verveloos en smerig. Bij binnenkomst blijkt het binnen al niet veel beter te zijn. We worden een trap op geloodst om de kamers te bekijken. Nou hokjes eigenlijk van 2 bij 3 meter met een bed en een kast. Bij de eerste stap die ik in de kamer zet zit ik meteen vastgeplakt aan de vloer. Het bed ziet er niet uit, vol vies beddengoed, waar je je hond nog niet op laat slapen. Het lijkt of is er zo iemand uit gestapt. Een kast dat wel, maar de deuren hangen half uit de scharnieren en willen niet meer dicht. De metalen douchedeur is krom getrokken en wil niet sluiten. De schakelaars, als ze er al zitten, hangen uit de muur. Opladen van de batterijen kan ik hier wel vergeten. Gelukkig heb ik een eigen douche op de kamer. Ook dit is iets te veel gezegd, blijkt later. Er komt jammer genoeg geen water uit de douche en de kraan bij de wasbak laat het ook afweten. De wc heeft een halve stortbak en geen vlotter meer. Hij is zo te zien in geen tijden al meer doorgetrokken. Op de vensterbank bij het kleine raampje dat het hokje rijk is, ligt een kerkhof aan dode insecten.

Er wordt ergens nog snel iemand opgescharreld die met een vieze dweil nog even snel mijn kamer vloer laat glimmen. Op het bed gooit men nog een sprei dat uit een verpakking komt en dan is de kamer voor mij. Mijn enige gedachte op dat moment is, hoe kom ik hier de nacht door.

Ik pak alleen het hoogstnodige uit mijn tas en dat is deze nacht niet veel. Gelukkig heb ik vanwege een aantal nachten kamperen een mummy slaapzak bij me. Ik kruip daarin en met de capuchon op probeer ik in slaap te komen. Een nacht met weinig slaap en ik zit dan ’s morgens rond vijf uur al op het terras van het hotel met mijn bagage, te wachten op het ontbijt en ons vertrek.

Ik ben weer een ervaring rijker. Ik ben heel wat gewend na al die jaren reizen en accepteer veel, maar dit was voor mij op dit moment even te veel. Mooi is dan om te zien hoe je over je eigen grenzen heen gaat en de situatie toch accepteert zoals die is. Ook dat is reizen.