De Mursi-stam leeft in de bergen van het Mago National Park tussen de Omo en Mago-rivier, in de Omo vallei en zijn nomadische herders en leven met hun veestapel dicht bij de rivier. Zij hebben ook een stuk landbouwgrond waarop mais wordt verbouwd. Verder houden ze bijen voor de honing. De bijenkorven, gemaakt van hout en mest, hangen ze hoog in de bomen zodat het vee er niet bij kan. De meeste Mursi’s zijn animistisch maar er zijn ook enkelen die zich tot het christendom hebben bekeerd. De Mursi spreken Nilo-Saharian, de Mursi-taal die alleen door enkele gidsen kan worden verstaan. Er zijn maar enkele stamleden die Amhaars spreken (de officiële taal van Ethiopië).
De Mursi-stam is bekend vanwege de vrouwen met een kleischotel in hun onderlip. Wanneer een meisje 15 of 16 jaar wordt, beginnen het piercen van de onderlip. De onderlip wordt uitgerekt zodat er een zelf gebakken kleischotel in kan worden gedragen. Hiervoor worden 2 ondertanden verwijderd. Met het nauwkeurig oprekken van de lip kan wel soms een lipschotel met een diameter van meer dan 20 cm. aangebracht worden. In de oorlel wordt vaak een houten ring geplaatst of een zwaar ijzeren voorwerp, om de opening zo groot mogelijk te maken.
De legende vertelt dat de lipschotel werd aangebracht om destijds slavenroof te voorkomen. Later werd het als schoonheidssymbool gedragen. De kleiplaten in de onderlip worden niet de hele dag gedragen; ze zijn zwaar en niet echt comfortabel. De grootte van de schotel bepaalt de bruidsschat. De toekomstige echtgenoot kan aan het formaat van de schotel zien hoe rijk de vrouw is. En dat bepaalt wat de familie van de toekomstige bruidegom als goederen moet leveren aan de familie van de aanstaande bruid om een familierelatie te vormen.
Onderzoekers naar culturen en geschiedenis hebben niet kunnen achterhalen waar de achtergrond van de schotels vandaan komt.