2e blog, maand volunteeren in Ethiopie.
Ethiopië
Afrika
HRoddenhof
2e blog, maand volunteeren in Ethiopie.
Druk, druk…..
Precies om 8 uur rijden we weg uit Addis. Om 7 uur bolderde ik met mijn zwaarste tas, ja ik heb er twee…, de trap af. 23 kilo, niet te tillen dus, vind ik, maar Samy onze chauffeur smeet dat ding op het dak van ons busje of het niets woog. Volgepakt als betrof het een heuse expeditie reden we Addis uit.
5 uur duurde de rit maar ik heb me geen moment verveeld. Na de rafelranden van Addis zakten we langzaam af naar de Rift Vallei, die hier vandaan nog helemaal door loopt naar Tanzania. (geloof ik).
Druk, druk, was het op het land. Overal werd er geoogst, gemaaid, geploegd, gedorst, en geplukt. Het leek of ik in het Ot en Sien tijdperk was beland. Mannen stonden met de korte zeis graan te maaien, vrouwen bonden het tot schoven, hooi werd met de hand bij elkaar geharkt en er stonden honderden hooibergjes te wachten op te worden opgehaald door de honderden ezels die al dan niet zwaar gebukt gaan onder hun vracht. De meest ingenieuze karren heb ik gezien, fiets wielen en een soort brede ladder er op waar heel veel hooi op kan.
Tussen de ronde met riet of stro gedekte huisjes werd gedorst, vrouwen slaan met een dikke stok op het koren om het daarna om te scheppen en hoog in de lucht te gooien om zo het kaf van het koren te scheiden. Ergens anders liep een man met een span ossen rondjes door het gemaaide koren, ook een vorm van dorsen?
Voor afwisseling zorgen de kleine dorpjes met langs de weg de bekende stalletjes, de loslopende geiten en ezels die soms voor gevaarlijke situaties zorgen. Pubers leven zich uit op een tafelvoetbalspel, kinderen rennen achter een lekke bal aan, vrouwen trachten zich tegen de felle zon te beschermen onder een mooi gekleurde paraplu. Bij een diep uitgesleten rivier bedding doen vrouwen de was, spelen kinderen in het water, een eindje verder op waant een naakte man zich ongezien als hij zich staat te wassen.
Gigantische kassen waar o.a. rozen worden gekweekt vaak op door Hollanders gerunde bedrijven. In de Rift Vallei liggen een aantal grote meren, de omgeving veranderd dan in een oase, zo lijkt het. Uien, aardappelen en spinazie zag ik zoal voorbij komen. Druk, druk dus.
We stopten even bij aardbeien stalletje, er achter liggen de velden waar de arbeiders, veelal vrouwen, aan het wek waren. Ik heb zelden zulke lekkere aardbeien geproefd, knapperig bijna, fris van smaak en verrassend koel.
Awasa, ineens zijn we in een stad, met 300,000 inwoners toch redelijk dorps, tenminste in de wijk waar wij wonen. Midden tussen de locals in een redelijk comfortabel(vind ik) pension. Ik krijg 15 min om even rond te neuzen voor we gaan lunchen. Met de tuk-tuk, hier basjat genoemd naar een Italiaans restaurant waar het op het dakterras goed toeven is en ook goed eten.
We gaan meteen door naar de introductie van ons project en de “ spelregels” voor Ethiopie door Marije, onze energieke projectcoördinator. Om 6 uur hielden we het voor gezien, de vermoeidheid begint toe te slaan.
Ik pak wat spullen uit en probeer of er een stopcontact is die het doet om een en ander op te laden, douchen gaat in de schemer bij het licht van een zaklantaarn, voor de zekerheid zet ik een teiltje water apart voor morgen als er evt. geen water is. Vlak achter mij zit een café, er is voetbal zo te horen. Om 10.30 is het stil.Gelukkig!
Morgen de eerste dag op het project, spannend, ben erg benieuwd, hopelijk krijg ik het druk, druk………
Foto's
