Gondar 5

Door: Pdanielse

Geplaatst op Mar 9, 2010

Op naar Gondar in vier etappes
De dag start goed, om zes uur staan we op en gaan ontbijten in het hotel. Om zeven uur komt het minibusje ons ophalen. Mole is er niet bij. Als we wegrijden gaat de bus een andere kant op en even later komt Mole breed lachend uit een huttenwijkje aan gelopen. Natuurlijk wil hij met deze belangrijke klanten nog even mee naar het vliegveld. We krijgen een paar visitekaartjes en nemen even later hartelijk afscheid van hem en zijn driver. Het woord geld valt niet meer en ook wij houden de hand op de knip. Zo, dat hebben we slim meegespeeld zeg ik tegen Herman die heimelijk in de lach schiet. We checken in en wachten op wat komen gaat. Om half negen vliegen we en twintig minuten later landen we alweer. Nou, zo is het niet helemaal gegaan. Om tien uur (!) komen we er achter dat het vliegtuig nog steeds in Addis staat. Panne! We gaan verhaal halen bij het bureau van de Airline. We krijgen nu een keuze. Of met de auto in drie uur naar Gonder of vliegen via 3 landingen naar Gonder, ik denk dat we de enige passagiers naar Gonder zijn. Als we voor de auto kiezen, horen we even later dat die optie vervalt. De auto hier brengen duurt nog anderhalf uur, dus beter maar vliegen in etappes. Zo gaan we rond elf uur naar Lalibela, dan door naar Axum in het verre noorden, dan weer terug naar Lalibela en dan landen we om half drie uur in Gonder. Een reis met hindernissen. Hier wacht Alex onze gids al op ons. Ik had de Airline laten bellen naar hem om onze vertraging door te geven. Alex blijkt een fijne, heerlijke kerel te zijn, waar je van op aan kunt. Hij legt uit dat het wel vaker voorkomt dat hij moet wachten. We gaan vlug naar het hotel en daar neemt hij afscheid. Hij heeft een stadsgids geregeld en met een taxi gaan we de hotpots bezoeken. Ik ken hem via Internet en werd aanbevolen door een Amerikaan. We hebben uitgebreid mailcontact gehad en alles prima doorgenomen, zodat we beiden weten waar we aan toe zijn. Hij neemt afscheid en vertelt dat hij ons morgen mee neemt naar de Simien Mountains, daar is hij zelf gids voor en niet voor Gonder.

Royal Enclosure
We rijden naar het centrum en komen aan bij de ingang van de ommuurde stad die vroeger het Koninklijke paleis was. Het is een groot terrein met verbazingwekkende Europees gebouwde kastelen en vertrekken. We lopen het hoofdgebouw in terwijl ik film komt er een wachter vertellen dat ik daar 100 Birr extra voor moet betalen. Video kost meer dan de entree voor twee personen! Het zijn zo van die dingen, die de toerist doet fronsen. In de Lonely Planet lezen we entree prijzen, maar die zijn allemaal verdubbeld in een jaar tijd. We bezoeken de diverse vertrekken van het hoofdgebouw en de overige gebouwen. Er is nog een bijgebouw wat nog dienst doet als representatief gedeelte en wordt gebruik voor speciale gelegenheden. As we alles hebben gezien gaan we weer verder. We rijden de stad enigszins uit en komen aan bij de Debre Selassie kerk. We stappen langs de buitenmuur via een ingang binnen op het complex. De kerk staat in het midden en heeft een sobere uitstraling. Het is heel iets anders dan de kloosters die we eerder hebben gezien. Onze gids gaat ons voor en we stappen de kerk binnen. Er is een priester aanwezig en verder herkennen we een paar Italiaanse toeristen die we al eerder tegen kwamen. De kerk heeft een echt altaar met daar achter wat geschilderde Bijbelse voorstellingen. Het plafond is echt bijzonder met allemaal hoofden op een rijtje en dan vele rijen achter elkaar. Ze hebben allemaal bijzonder grote ogen. Het is een fleurig geheel. Even later legt de gids uit waar het allemaal voor dient. Ook pakt hij een grote trom die gebruikt wordt voor de dienst. Als we alles gehoord hebben gaan we via een aan de overzijde gelegen souvenirstalletje door naar Fassila’s Bath. Hier wordt altijd het Heilige festival Timkat gevierd op een speciale datum voor in het jaar. We zien een gebouw, wat nu in de steigers staat en wordt omringd door een groot leeg bassin. Eens per jaar wordt dit gevuld met water wat vele kilometers ver vandaan komt. Het schijnt wel een maand te duren voor dat het vol is. Als het festival er is, dan springen de gelovigen massaal in het water. Ze doen dan de Baptisten sprong in de Jordaan na.
Er zijn prachtige bomen waarvan de wortels vergroeid zijn met de muren die om het complex heen staan. Het doet me sterk denken aan wat ik in Cambodja zag bij Angkor Wat. Schitterend!